I.mes
Profile
Number of posts : 112
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: You flow through me, like a river. zo 12 aug 2012 - 12:38 | |
| Storyline, I handle fame by not being famous. I'm not famous to me.
No woman, no cry
None, but ourselves, can free our minds.
Life is one big road with lots of signs. So when you riding through the ruts, don't complicate your mind. Flee from hate, mischief and jealousy. Don't bury your thoughts, put your vision to reality. Wake up and live!
You may not be her first, her last, or her only. She loved before she may love again. But if she loves you now, what else matters? She's not perfect - you aren't either, and the two of you may never be perfect together but if she can make you laugh, cause you to think twice, and admit to being human and making mistakes, hold onto her and give her the most you can. She may not be thinking about you every second of the day, but she will give you a part of her that she knows you can break - her heart. So don't hurt her, don't change her, don't analyze and don't expect more than she can give. Smile when she makes you happy, let her know when she makes you mad, and miss her when she's not there.
You say you love rain, but you use an umbrella to walk under it. You say you love sun, but you seek shade when it is shining. You say you love wind, but when it comes you close your window. So that's why I'm scared when you say you love me.
|
|
I.mes
Profile
Number of posts : 112
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: You flow through me, like a river. vr 24 aug 2012 - 22:54 | |
| A d e l i n d
t h e r e ' s m o r e t h a n m e e t s t h e e y e Een onmogelijke liefde, gekend door iedereen maar toch nog steeds zo mysterieus. Adelind had nooit baat gehad bij al die geromantiseerde en geperfectioneerde verhalen. Zij had altijd haar eigen weg gevolgd. Die weg had Adel dezer dagen naar BMH geleid, een eiland volgens haar intuïtie met nog meer geheimen en mysterie dan het woord 'liefde' op zich betekende Haar ademhaling was zachtjes, eveneens als het gesnuif dat zich door haar longen uit haar neusgaten perste. Het was op die moment de spanning die de bovenhand haalde... Het ritme van haar hart, en het bloed dat zich door haar verstijfde lichaam probeerde te pompen klopte diep in haar oren. De rest was stil.. ijzig stil.. Verstard draaide Adel langzaam met haar zwarte pittige oogjes. De omgeving werd gescand, maar geen predatoren meer te zien. Stilaan voelde ze hoe haar lichaam weer in beweging kwam, zo .. alsof het gevaar en de angst voorgoed verdwenen was .. Pilar was altijd al een uitzondering op de regel geweest. Met haar unieke karakter schrok ze de ene af of werd ze als bijzonder verklaard door de andere. Het had haar allemaal niet zoveel meer gescheeld... Ze verdrong namelijk de harde waarheid, alsof het nooit gebeurt was .. Ze veranderde het iets zwoels, iets.. Onschuldigs.. |
|
|
