IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

Here I am

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Liesl

Liesl

Profile
Number of posts : 637
Status : Active
Here I am  Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Here I am Here I am  Emptydo 9 aug 2012 - 11:54

Here I am  110gl1c

Dawn

Here I am  Qyzi9g
D A W N

Lente. Blauwe maan. Het enige dat door de gedachten van de witte merrie stroomde. Haar ijsblauwe ogen gleden over de omgeving van rang 1.er o Haar eigen rang. Ze was net nieuw in Bluemoonhorses, maar ze voelde haar nu al thuis. Ze briesde luid en stapte tussen de bomen door van het minanter gebied. Haar oren stonden naar voren gericht, maar ze zorgde ervoor dat alle geluiden binnen kwamen. Het was nog steeds gevaarlijk om hier rond te lopen ook al was het haar eigen rang gebied. De blauwe maan heerste nog steeds en de blauwe schijn was te zien. Het was middag, maar alles kon nog mislopen. De merrie schudde haar manen uit en wandelde over de kale rotsen heen. Het was niet glad nu de sneeuw weg was. Het was gesmolten door de zon. Heel warm kon je het nog niet noemen, maar ze had er geen problemen mee. Dawn zwiepte met haar staart heen en weer om wat vliegen weg te slaan bij haar achterhand. Ze zuchtte even toen ze aan alles dacht. Ze mistte haar oude gebied. Daar werd ze vaak als een echte prinses behandeld. Al vonden andere paarden haar gemeen en achterbaks. Ze werd vroeger ook uitgelachen door de aftekeningen op haar hoofd. Niet dat het haar nu wat kon schelen, nee niet meer. Dawn snoof de geuren op van de lente. De bomen kregen al knoppen van bladeren die weldra zouden groeien. Het gras was weer vers en groen. Vogels zongen hun lied en maakten een liefdesnest. Ohja, dat ook nog. De hengstigheid. Die was ook aanwezig, maar ze was niet klaar voor een veulen. Nog lang niet. Niet deze lente. De volgende misschien. Ze grinnikte even bij die gedachte en wandelde verder. Deze keer liep ze naar de rivier. Ze zocht en luisterde naar het stromende water dat steeds dichterbij kwam. Ze snoof de geuren op en merkte de rivier al snel op. Ze draafde zacht naar het water toe en zette haar voorste hoeven in het water. Ze liet haar hals zakken en nam een paar slokken. Het water was fris en helder en smaakte heerlijk. Zeker na die lange tocht en nacht zonder te kunnen drinken. Eindelijk. Ze nam nog wat extra slokken en stapte uit het water. Ze briesde nogmaals en schudde met haar hoofd tegen al die vliegen. Ze waren echt lastig, maar daar kon ze nog mee leven. Ze had dit alles liever dan de winter. Wie niet? Lekker zonnen en genieten van de zon. Ze glimlachte bij die gedachte en zocht een mooie plek uit. De zon scheen goed en haar lichaam voelde alweer warm aan. Ze spitste haar oren naar voren en sloot even rustend haar ijsblauwe ogen. Haar staart zwiepte af en toe heen en weer tegen de vliegen.

I'm falling all over myself trying to be someone else
I wish you would dare to walk me home so I wouldn't have to feel alone

parallelxparadox
Terug naar boven Ga naar beneden
Bo

Bo

Profile
Number of posts : 2551
Status : Active
Here I am  Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Here I am Here I am  Emptyvr 17 aug 2012 - 17:26


t r i u m p h




Triumph stapt rustig door de bomen heen, ze beginnen hun groei te krijgen, de knoppen aan de bomen beginnen zich tentoon te stellen. Het zonnetje begint zich te showen en de vogeltjes durven een voor een uit hun slaap te komen. Ergens hoort hij er eentje fluiten, heel zachtjes. Hij is al zolang op weg dat hij dat als het hardste geluid heeft beschouwt, hij hoort alles, en dat is best praktisch, vooral als je alleen bent. Zijn oren vangen nu elke trilling in de lucht, elk geritsel van elk blaadje. Zo scherp is zijn gehoor dan ook nooit geweest. Hij stopt abrubt met de automatische beweging van stappen. Hij verstokt, maar het is maar een konijntje wat uit de bosjes springt. Sinds de laatste Blauwe maan is hij erg op zijn hoede. Thriumph kan het zich nog als de dag van gister herinneren, hij liep in het donkere bos, maar de nacht viel sneller als hij gedacht had, in een flits stond het er. Het verschrikkelijke monster wat zichzelf schim noemt. Oog in oog stond hij, gevreesd kijkend naar de dieppaarse ogen, die vanbinnen gevuld zijn met woede, en zonder medeleven. Maar toch leken ze hol. Hij vocht tegen zijn schim, maar die lange tocht had hem er niet goed op gedaan, hij was verzwakt, en bijna weerloos tegen de schim. Uiteindelijk heeft hij zich af weten te weren, maar er een gapende wond in zijn rug aan overgehouden. Sinds dien huivert hij bij elk klein zuchtje van de wind die zijn wond weer doet activeren. Hij draait zijn hoofd eens naar een krakende boom, maar daarna verzucht hij en loopt verder. Na weer een paar uur te hebben gesjokt komt hij een riviertje tegen, het heldere water loopt zwakjes door de geul heen. Dankbaar kijkt hij naar de lucht, misschien heeft het minanter dan toch zijn lichtpuntjes. Hij stapt het water in, het heerlijk verkoelende water stroomt langs zijn benen. Hij drinkt gulzige slokken en loopt stroomopwaarts in de rivier. Het gespat komt tot over zijn rug en reinigt ook meteen zijn wond. Als hij een merrie ziet, blijft hij verstijfd staan.

Here I am  1499zdj
Terug naar boven Ga naar beneden
Liesl

Liesl

Profile
Number of posts : 637
Status : Active
Here I am  Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Here I am Here I am  Emptyvr 17 aug 2012 - 17:35

Here I am  110gl1c

Dawn

Here I am  Qyzi9g
D A W N

Nog steeds bleef ze staan. Opnieuw gleed haar neus naar het water en begon ze weer te drinken. Ze draaide haar om en stapte naar de schaduw. Het was morgen eindelijk voorbij die blauwe maan. Ze zuchtte en sloot haar ogen. De merrie zakte dan ook in slaap. Ze sliep tot de volgende dag en haar ogen gingen opnieuw open. Haar ijsblauwe ogen verkenden het minanter steeds opnieuw. Ze stapte uit de schaduw en zocht naar wat gras om haar maag weer te kunnen vullen. Ze kauwde op het verse gras en rustig stapte ze weer naar de rivier. Ze nam opnieuw wat slokken en haar hoeven zette ze in de rivier. Heerlijk. Ze sprong de rivier uit en schudde haar natte vacht uit. Ze zocht weer de schaduw op en zette haar lichaam op rust. Ze ontspande haar lijf en wachtte af. Een onbekende geur drong haar neus even later weer binnen en voorzichtig zocht ze naar het paard dat in de buurt was. Een speciale gekleurde hengst kwam in de buurt van de rivier en stapte het water in. Hij spetterde zichzelf nat om een grote wonde te verzorgen. Ze bekeek het paard even en merkte de grote wonde op zijn rug. Ze schrok even en voorzichtig stapte ze naar voren. Ze stapte tot het water en wachtte even af. Ze had ook opgemerkt dat hij haar gezien had. Ze knikte begroetend naar de hengst en keek hem voorzichtig aan. "Hee. Ik ben Dawn, aangenaam." Haar stem was vriendelijk, maar nog steeds voorzichtig. Ze wilde niemand bang maken. Al waren sommige paarden snel weg als ze haar zagen. Ze leek een zwart masker op haar hoofd te hebben en daardoor vielen de ijsblauwe ogen harder op. Ze zweeg even en sloeg met haar staart heen en weer terwijl ze nieuwsgierig op zijn reactie wachtte. Nog steeds de gapende wond in zicht.

I'm falling all over myself trying to be someone else
I wish you would dare to walk me home so I wouldn't have to feel alone

parallelxparadox
Terug naar boven Ga naar beneden
Bo

Bo

Profile
Number of posts : 2551
Status : Active
Here I am  Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Here I am Here I am  Emptyvr 17 aug 2012 - 21:49


t r i u m p h




Truimph kijkt eens in de richting van de bijzondere merrie, hij herkende het van 'zijn' merrie, die hij zo mist, zo erg als de zonnebloemen in de gortdroge zomer de regen missen. Zijn ogen glijden in de hare, haar ijsblauwe ogen bewonderen hem, ze zijn diep, bijna een book om te lezen is. Als ze iets zegt schrikt hij op, zijn oren hadden in maanden geen hardere geluiden gehoord dat het gefluit van de vogeltjes. 'Ook hallo, mijn moeder heeft mij Thriumph genoemd' zeg ik ijzig, en heel schor. Mijn stem heeft natuurlijk ook al maanden niet geluid. Zijn staart lijd zijn eigen leven als vliegen weg jager. Het zwaait rond in een poging om de vliegen van zijn vacht te jagen. Bij een mis-zwaai krimpt hij ineen, zijn staart vliegt in de ronde wond die er meteen weer op reageert. Hij stampt in het water, het water spat omhoog wat weer verkoelend werkt. Hij is op zijn hoede, houd de merrie goed in de gaten, na veel moeite weet hij 'Mooie aftekeningen heb je' uit zijn keel te krijgen met een luide stem. Thriumph's oren draaien naar de rest van de omgeving, en vos springt ergens uit de bosjes. Zijn ogen, die eerst naar de merrie gericht stonden, nemen een moment rust uit de ijzige ogen van de merrie en glijden over de omgeving. Maar na dat ene moment richt hij zijn ogen weer op de merrie, zijn blik blijft erop rusten terwijl hij wacht op haar antwoord.


Here I am  1499zdj

Er is helemaal geen blauwe maan.... dus ook niet nog 1 dag...
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
Here I am  Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Here I am Here I am  Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

Here I am

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: Here I am  A2tpGgU :: » Archive :: Minanter-
» CHATBOX