Theron Hunter of the West..
Het was een naam die hij lang geleden had gekregen van zijn vader. Een naam die hij nogsteeds met eer droeg al had zijn vader hem vernietigd voor zo lang. Hij was herbouwt. Had zichzelf gevonden op de plek waar hij moest zijn. Deze plek was gewoonweg zijn wereld. En hij leefde hier om zijn familie en vrienden te beschermen. Zelfs al zou hij er voor moeten sterven. Als dat zijn lot was dan nam Theron daar vrede mee.

Het was iets simpels om te leven zoals je wou en om vervolgens te sterven voor hen die je lief had. Tenminste dat was het in Ther's ogen. Hij vreesde de dood niet. Als er niets meer was om voor te leven. Nou nee, dat was een leugen. Kayleigh zou er nog altijd zijn om voor te leven. Aleydis en Ayana waren er om voor te leven. Thowra was er om voor te leven. Hij was nou eenmaal niet alleen. Hij zou nooit alleen zijn. Niet meer in ieder geval. Hij had gevochten en overwonnen. Zo veel littekens die het bewijs waren van zijn eeuwige strijd jegens al wat haatdragend was in deze wereld. En nu stond hij aan het punt van zijn nieuwste grote strijd. Zijn kudde beschermen. Zijn veulens beschermen. Alles beschermen tegen de wrede wezens van de nacht.

Er hing nu echter een andere sfeer in de lucht en Theron was alles behalve blij. Darlica.. Het was een naam die hij al vaker voorbij had horen komen. Bij Roque. Bij E'vesdar en nu ook her en der door een paar paarden die onder zijn leiding stonden. Ze zou drachtig zijn van een Loner en dit was wel degelijk iets wat Theron niet wou horen. En als Alpha was het naast zijn taken om de kudde te beschermen en nieuwelingen in zijn kudde op te nemen ook zijn taak om straffen uit te delen voor hen die niet luisterde of kwaad spraken. Het was een zware taak gezien hijzelf Darlica in zijn kudde had opgenomen toen ze hier voor hem kwam. En om nu haar mogelijk terug te sturen of zelfs te verbannen lag hem zwaar op zijn hart.

Maar uiteindelijk moest de pinto hengst toch zijn taak volbrengen. Het was de prijs die er op stond om Alpha te zijn. Langzaam hief hij zijn hoofd en zocht haar. "Darlica!" Bulderde zijn stem zwaar over de kudde en enkele paarden keken op. Sommige stapte achteruit en lieten hun hoofd zakken andere lieten hun oren in hun nek glijden. Theron in deze staat was alles behalve vriendelijk en vredelievend. Nogmaals liet hij een zware hinnik horen terwijl hij met zijn voet stampte. Uiteindelijk maakte een aantal paarden de weg vrij en zijn ogen priemde door die weg heen. Wachtend op haar..

-lol moest en zou Lionking like hebben x'D
Beeld je maar in dat op dit moment Theron Simba like is x'D

Zijn hoofd was in de lucht gestoken waardoor zijn manen wild wapperde in de sterke zeewind. Zodra hij haar zag aankomen voelde hij een misselijkmakend gal opkomen. Hoe had ze zichzelf zover kunnen krijgen naar Seheron te gaan. Hoe kon ze zo stom zijn. Hij wist dat ergens dicht bij hem Faerith en Roque stonden. Hij kon de brandende ogen van die twee in zijn rug voelen prikken. Het was hij die oordeel moest vellen. Hoe zwaar het dan ook zou zijn. Hij wist dat Roque's ogen waarschijnlijk brandde van de haat jegens zijn moeder. En een nieuw schuldgevoel drong opnieuw in Theron naar boven. Hoe kon hij zo stom zijn geweest die merrie te accepteren in zijn rang.

Haar hallo en haar lage hoofd deed hem zacht grommen. Naast hem hoorde hij een paard lachen om haar vertoning en zijn woedende ogen vlogen naar hem waardoor de hengst terugdeinsde in de schaduwen. "Darlica." Zijn stem raasde bijna als onweer terwijl hij zichzelf rustig probeerde te houden. "Wat.. Heb je in je hoofd gehaald." Siste hij zacht terwijl zijn staart heen en weer sloeg. Ze mocht maar met een heel overtuigend verhaal komen wou ze hier goed vanaf komen. Er waren veel dingen die Theron kon pikken maar nu was het meer als genoeg.

Achter zich hoorde Theron hoe Roque brieste en gelijk schudde hij zijn hoofd. Ze had hem echt te veel verdriet gedaan. Te veel pijn. Een moeder zou zijn zoon zo nooit mogen behandelen. Als Theron zijn moeder had gekend.. In stilte zuchtte de hengst waarna hij zijn goede oog weer vol op de merrie richtte. Hij snoof iet wat minachtend waarna hij haar woorden door zijn hoofd liet gaan.

Elk paard staarde hem nu aan. De gehele kudde hielt zijn adem in op afwachting van zijn beslissing. Maar Theron had nog niet besloten. Hij wou eerst tot in detail weten waarom ze zo dom was geweest voor hij kon beslissen of hij haar leven voor altijd zou vernietigen. "Vertel me dan maar eens Darlica. Hoe heb je ooit een loner kunnen geloven. En wie was deze loner dan wel!" Opnieuw donderde zijn stem over het gehele veld en zijn oog boode zich in Darlica. Het waren drie opties. Twee ex schimmen een gestoorde. Alle drie waren ze nou niet bepaald perfect. Maar Theron had wel een idee wie het was en dat beviel hem absoluut niet.

Haar woorden deden hem wegkijken. Ja.. Aeron het was dus toch wie hij dacht. Zijn donkere oog gleed naar haar buik waar een nieuw leven zich in vormde. Een leven wat Theron eigenlijk niet kon toestaan. Maar ook niet kon vernietigen. Hij zou nooit zo worden als zijn vader. Zoals hoe zijn vader Whisper vermoorde met zijn zoon of dochter in haar. Woedde en verdriet kwamen in hem op bij die gedachte en hij zuchtte zacht. "Darlica. Ik heb meer als genoeg te horen gekregen van jou. Je hebt meer als genoeg fouten gemaakt. Al heeft de nieuwe ziel in jou nog geen enkele fout gemaakt. Daarom is dit mijn beslissing.." Hij haalde heel even adem. Het was dat elk jong een moeder nodig had. Anders was zijn straf wellicht erger geweest.

"Darlica wegens je wangedrag zal je niet langer toegestaan zijn in welke rang dan ook. Je zal verbannen worden naar rang een waar je je veulen zal werpen. Hij of zij is wel vrij om hoger te stromen en overal te komen. Je zal onder directe bewaking van Morax en Treasure staan. Maak je nog een fout zal je verbannen worden naar de zandvlaktes van Seheron. Ik wil je niet meer zien in welk gebied dan ook behalve Minanter. Ik zal de Alpha van Rnag een hierover inlichten. Het is me duidelijk dat je niet voor jezelf kan zorgen. Ik hoop dat je nageslacht wat beter op zijn of haar eigen hoeven staat. En het goede voorbeeld neemt." Zijn ogen vlogen heel even naar Roque en knikte zacht naar de hengst. Uiteindelijk liet hij zijn ogen terug glijden naar Darlica en zuchtte nogmaals. "Verdwijn uit mijn ogen." Verzuchte hij zacht. Het deed pijn. Absoluut heel veel pijn. Hij had dit niet willen doen. Hij had haar niet willen accepteren. Maar het was nodig. Dit was nodig.. In stilte draaide hij zich om. Weg van haar. Hij moest naar Minanter om Morax te informeren over deze situatie. Net zoals E'vesdar..

Terwijl ze zich omdraaide sloot Theron zijn ogen terwijl zijn hoeven hem voortbewogen vanaf de verhoging. Op weg naar Minanter om dit nieuws mee te delen. Verdriet en pijn waren uit zijn wijze ogen te lezen zodra hij die opende. Hij had haar willen geloven. Had haar de kans willen geven zichzelf te bewijzen. Maar hij had het al moeten weten voor hij haar had ingelijfd in de kudde. Achter zich hoorde de hengst geroddel over Darlica maar hij negeerde het. Stug stapte hij door tot hij naast zijn Gamma bleef stil staan. Heel even duwde hij zacht zijn neus tegen die van Roque en zuchtte vervolgens. "Ik wou dat het anders was gelopen.. Het spijt me.." Verzuchtte hij zacht en schudde even zijn hoofd om vervolgens zijn ogen ook op Faerith te laten glijden. "Jullie begrijpen waar ik geen ga. Alsjeblieft bescherm de kudde. Het zal nog wel even duren voor ik terug ben." Hij knikte zacht naar bijde hengsten en vervolgde zijn pad. Als eerste wou hij Morax of Treasure zoeken. Vervolgens E'vesdar. Zijn Emperor moest ook weten wat er gebeurd was. En in dit geval speciaal sinds Darlica de moeder was van zijn zoon. En eigenlijk vroeg Theron zich ook een ding af. Hoe zou de Emperor reageren op het heftige besluit van Theron. Zou hij het goed vinden? Zou hij vinden dat Theron te hard had gehandeld of zou hij Theron van zijn rang ontdoen. Al die gedachtes schoten door zijn hoofd. Maar wat het dan ook zou zijn. Theron had naar zijn hart gehandeld zoals hij altijd deed. En als de gevolgen daarvan slecht waren.. Dan het zij zo.. Met die gedachte in hem stapte hij verder tot hij voor zijn kudde slechts een kleine gevlekte stip was. Wetend dat hij de zelfde weg aannam als Darlica nu nam. Maar hij ou haar niet tegenkomen. Ze zou wel beter uitkijken dat wist Theron zeker..