IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

FIRE • Get to your leader!

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Gast
Gast
avatar

Profile
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyvr 21 sep 2012 - 14:28

    Meld je bij je leider in dit topic door een rpg bericht te schrijven over hoe je paard de vuur ervaart. De leiders zullen je opvangen.

    Register your horse by your leader by typing a message about how your horse is taking the fire. The leaders will bring you to safety.
Terug naar boven Ga naar beneden
Triptune

Triptune

Profile
Number of posts : 1162
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyvr 21 sep 2012 - 14:43

Hij kende die geur. Hij kende de prikkelingen in zijn ogen, de smaak in zijn mond, de zwarte rook. In een fractie van een seconde was de hengst klaarwakker. Alhoewel hij in zijn hoofd en hart nog steeds de kalmte zelf was - hij was dit gewoon, de chaos, het verderf, de rottende geuren van zowel het vuur zelf als de lijken die het uiteindelijk met zich mee zou brengen - stonden zijn neusgaten en ogen wijd open gesperd. Het koste hem maar enkele seconden om te reageren: lopen. In een hertensprong stond Tyr op zijn vier benen en stormde de grot uit. Hij had gelijk gehad toen hij schrok: de zwarte rook hing als een deken overheen de kuddes uit maar voor nu was hij veilig. Het zou nog een hele tijd duren voordat het vuur hier was al was de geur al reeds een nagel aan zijn doodskist.

En dat was de eerste keer dat hij ze kreeg, de flashback. Alsof de rook zich reeds in zijn longen had genesteld werd het zwart voor Tyrs ogen. Yuma lag op de grond, te kermen van te pijn. Hij zag hem huilen. En dan ziet hij hem, de andere jongen. Hij op de zwarte hengst. Hij die..

Ruw schiet hij wakker, een vreemdeling, een passant, trok hem ruw aan zijn oren. 'BEN JE GEK? riep deze uit. 'Kom! Naar de leiders!' en zo vlug als hij was gekomen verdween hij weer. Met een hoofd vol verwarring en een hart dat nu wél op hol sloeg rende hij in de richting dat het andere paard was verdwenen - waar dat ook mocht zijn. Want het noorden was voor hem het noorden niet meer, hij zou zweren dat hij niets van deze plek herkende.
Hij liep tot zijn benen het wouden opgeven en hij halsoverkop over een steen struikelde, récht voor de voeten van een paar andere paarden. 'Ik.. Dit.. Rook.. WÁT?' kermde hij op een best wel hysterisch niveau uit. 'Wat is er aan de hánd?'

And its haunting me, but I feel fine
War of worlds in real time
Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyvr 21 sep 2012 - 16:42


theron

"Greatness from small beginnings"

Met zijn neus streek hij even tegen die van Kayleigh en hij glimlachte zacht. "Je bent schitterend." Fluisterde hij in haar zachte oor. De bonte merrie wou iets terugzeggen maar voor ze dat kon kwam een vreemde geur in hun neuzen. Theron stak zijn hoofd op en snoof diep in. Die verrotte lucht. Zijn ogen schoten groot open. "Vuur!" Hij snakte naar adem en duwde gelijk zijn neus tegen haar nek. Dit soort situaties. Waarin er veel levens dreigde. Waarin het gevaar niet was te overzien. Ze hadden het hierover gehad. En Theron wist wat te doen. "Ga naar Diablo!" Beval hij zijn partner meteen. Zijn stem was angstig maar krachtig. Hij dulde geen tegenspraak zeker niet nu. "Zoek de tweeling en ga naar Diablo. Hij zal je verder helpen. Neem zo veel mogelijk van Rang drie mee die je ziet onderweg. Stuur andere richting hun eigen kuddeleider. Nu Kayleigh!" Met die woorden duwde hij nog een maal zijn neus tegen de hare. Iets dringender. Wanhopiger. Hij wou haar niet loslaten maar het moest. Voor haar en zijn en zijn dochters veiligheid. Meteen toen zijn neus de hare losliet galoppeerde hij richting de kust. Daar zou zijn kudde heen moeten komen. Het was de beste plek. Daar zou hij ze moeten verzamelen.

Ruw gooide hij zijn gespierde hoofd in de lucht en een lage maar harde roep gleed over zijn lippen. Hopend zo de paarden van zijn rang te bereiken. Her en der zag hij paarden naast hem komen rennen die hij direct doorverwees naar het strand. Een veulentje opnieuw op zijn benen helpend en letten op enigszins gewonde paarden die mee gingen.

Op het strand aangekomen bleef de bonte hengst hijgend stilstaan. Hij had lang niet iedereen. Sterker nog hij had zojuist een paar paarden weg moeten sturen naar hun eigen alpha en beta. Zijn Beta was er ook nog niet! Verwilderd schudde hij zijn hoofd en zijn hoef sloeg neer op het zand terwijl er nog een hinnik over zijn lippen gleed.

Toen er een paard uit de bossen kwam rennen liep Theron een paar passen naar voren om vervolgens toe te kijken hoe het dier struikelde en recht voor zijn voeten belandde. In iedere andere situatie had Theron hierom moeten lachen maar nu kon hij het niet. Snel duwde hij even zijn neus tegen de bruinige hengst om vervolgens aan te horen hoe hij als een hysterisch wijf begon te vragen wat er aan de hand was. Geduldig hielp Theron hem overeind en keek de hengst aan. Hij herkende hem wel. Het was Tyr van zijn rang. Een beetje opgeluchten zuchtte Theron en schudde zijn hoofd. "Brand.." Was al wat hij hijgend over zijn lippen kreeg voor hij langs de hengst heen staarde het bos in. Wachtend op de rest van zijn kudde. "Blijf hier tot ik iedereen heb Tyr." Klonk zijn stem zacht en licht geruststellend terwijl hij naar voren stapte en zijn neus in de lucht stak. Zoekend naar waar het vuur nu ongeveer zou moeten zijn..


Hunter of the West
RANK II || ALPHA || <3 KAYLEIGH




seluias.deviantart.com


Terug naar boven Ga naar beneden
WazBeer
Moderator
WazBeer

Profile
Number of posts : 1413
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyvr 21 sep 2012 - 19:03

FIRE • Get to your leader! 71pe2g
Zo stil had hij zich gehouden. Het paard dat ooit de rang van leider had bekleed. Je kon niet zeggen dat Thowra zich totaal nutteloos had gemaakt, maar hij had de tijd genomen rust te vinden in het leven zoals het nu was. Alsof heel BMH voor hem open stond, met zijn prachtige natuur en vele mysteries. De hengst had zich even uit het kuddeleven teruggetrokken, maar de nieuwtjes wisten hem nog wel te bereiken. Zo was het nu een feit dat zijn goede vriend Theron, zijn oude rang had overgenomen. Iets waar Thowra zeer over te spreken was, gezien hij zelf geen betere kandidaat had kunnen aanwijzen. E'vesdar had een goede keuze gemaakt, eentje die hem geruststelde. De hengst met de kleuren van een leeuw bevond zich nu nog altijd bij het grote water. De zee had hem altijd al geboeid. Het was er rustiger dan in Minanter, maar van tijd tot tijd kon je er wel wat interessante paarden ontmoeten. Zo bleef hij dan ook in contact met de wereld waar hij even een pauze in had genomen.

De gespierde, doch sierlijke hengst, stapte met grote passen door het water. Af en toe sloeg er een golf om, waardoor het water tegen zijn benen aan spatte en zijn buik deels nat maakte. Hier had hij echter geen problemen mee, gezien het warme zomerweer best wat verkoeling vroeg. Zijn aandacht werd echter al snel getrokken door een bekend, maar vaag geluid. Toen hij ook zijn donkere ogen richting het land en de duinen richtte, zag hij waar dit vandaan kwam. Gealarmeerd stoof hij de heuvels op, om te zien waar deze donkere rookpluim vandaan kwam. Eenmaal op de top aangekomen, schoten zijn ogen wijd open van schok. Het was iets dat hij nog nooit in zulke vurigheid had gezien. Een woeste vuurzee overspoelde het gebied aan alle kanten. Het leek alsof het overal vandaan kwam. Het was een brand zoals hij nog nooit had mogen zien, iets niet van deze wereld. Thowra gooide zijn bovenhand in de lucht en hinnikte luid over de vlakten. Eens hij zijn benen weer op de grond had gebracht, zette hij zich af tegen het zand en stormde met razende snelheid terug richting het strand. De roep van Theron had ook zijn oren bereikt. Snel als de wind vloog hij over het zand. Achter hem een spoor van stof, opgeblazen door zijn hoeven die als een razende tekeer gingen over de kleine steentjes. In de verte waren enkele paarden te zien, zo ook het bekende figuur van zijn leider. Hij aarzelde geen moment en stoof door, tot hij hen had bereikt en met een sliding stop tot stilstand kwam. Zonder nog een keer na te denken stapte hij op Theron af. 'Als er iets is wat ik voor je kan doen' sprak hij op kalme toon. Zijn ogen stonden uiterst serieus en hoewel zijn houding kalm was, stond hij van binnen te trappelen op zijn benen van ongemak.

Rank 2
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyza 22 sep 2012 - 0:14

Ik draaf niets vermoedend door het kleine bos van Orlaïs heen. Niets wat hier is voldoet ook maar enigzins aan mijn wilde ideeën van avontuur. En ergens hoop ik gewoon dat er een keer iets gaat gebeuren in dit BMH. Ik glimlach even om mijn eigen ideeën en gedachten. De andere kudde paarden zullen me voor gek verklaren als ze horen waar ik me de laatste tijd mee bezig heb gehouden. Alsof met Avanti, de schimmen baas zelf, rondhangen niet al voor genoeg spanning en sensatie in mijn leven zorgt. De vieze smerige geur van hengstigheid hangt nog steeds rondom mijn lichaam, iets wat me ergens wel beangstigd. De ogen van hengsten veranderen spontaan wanneer ze ook maar een vleugje van de geur in hun neus gaten krijgen. Verschrikkelijk, die hengsten die zich voor geen meter kunnen inhouden, wilde beesten zijn het gewoon. Even krijg ik een soort van flash forward waarin ik met een veulen ben te zien en een nog vage vader. Zou zoiets ooit waar worden? En zou het een situatie zijn waarmee ik tevreden zou kunnen zijn? Het moeder worden is nooit echt in mijn gedachten gepasseerd, raar eigenlijk, maar ik geloof dat ik net zo graag zonder veulen leef als met. Ligt er ook van welke hengst natuurlijk.. Ik betrap mezelf er op dat ik in het wazige van de vader een beetje de trekken van Avanti kan zien. Foei Aerin. Avanti is niet iemand om voor te vallen, laat staan een veulen van te willen. Toch.. het aller veiligste voel ik me bij hem, terwijl dat natuurlijk complete onzin is. Hij is het veiligste en het minst veilige om bij in de buurt te zijn. Tot nu toe heb ik alleen een aardige beschermende Avanti gezien.. Een Avanti die ik het liefste wil helpen, van zijn problemen af wil helpen. Er voor zorgen dat de kudde paarden niet zo'n slecht beeld meer van hem hebben.. Ik ben er zo zeker van dat het geen onmogelijke missie is.. En toch houden mijn gedachten me tegen.. Benoemd worden door de leiders tot hulpje van de schimmen is nu ook weer niet waar ik op uit ben... Ugh het is allemaal zó verwarrend bedenk ik me terwijl ik extra hard op een twijgje stap wat bij toeval onder mijn hoeven ligt.

Ik houd halt en neem de omgeving met mijn blauwe ogen in me op. In de tijd dat ik aan het denken ben geweest heb ik een aardige afstand afgelegd. Verder van de kudde dan ik gedacht en verwacht had. Een sluwe glimlach komt op mijn lippen voor ik in een soepele galop de bossen verder in ga. Richting Ferelden of nog beter richting Vyrantium. Ergens weet ik gewoon dat ik hem weer moet zien, hem weer moet kunnen aanraken en ruiken om er zeker van te zijn dat ik ergens toch echt een paar slingerende gevoelens voor hem heb. Met mijn gedachten helemaal gefocused op Avanti en de problemen rondom hem is het pas laat dat ik door heb dat er een rare geur mijn neus binnen treed. Ik merk het pas op wanneer een hevige wind komt opzetten en ik de geur volledig mee naar binnen zuig. Ik houd abrupt halt, en kijk schichtig om me heen van links naar rechts. Het bos leek rustig zoals normaal, en toch is er ook iets wat dichterbij lijkt te komen, iets wat met die geur te maken heeft.. Nieuwsgierig en .. laten we zeggen stom dat ik ben loop ik in de richting van de geur, mijn oren recht op gespitst. Van ieder ander geluid in het bos schrik ik even en naarmate ik dichterbij de geur kom begin ik krakende geluiden op te merken. De geur word sterker en begint zich te mengen met de geur van hout en gras. Ik houd weer halt en schud mijn hoofd abrupt, alsof dat nodig is om mezelf te stoppen van deze onzinnige verkenningstocht. Toch, de geur die ik ruik is er een die ik niet kan plaatsen. Het komt ergens vandaan van wat ik nog nooit geroken of gezien heb. De geur is niet bepaald goed en mijn instinct verteld me dat ik zo snel mogelijk moet wegrennen, toch lijken mijn benen aan de grond vastgenageld, niet verplaatsend tot ik weet waar de geur vandaan komt. De geur word sterker en sterker tot ik kan zien waar de verschrikkelijk nare geur vandaan komt.

De takken hangen treurig naar beneden terwijl lichtbollen er om heen dansen, de lichtbollen omvatten complete bomen en verspreiden zich zo snel als muizen zich voort planten. Ik heb de licht bollen nog nooit eerder gezien maar ik ben er zeker van dat de geur bij hun vandaan komt. Ik schrik en spring schokkerig achteruit wanneer ik een takje zie afbreken en op de grond hoor vallen. Naarmate het vuur richting mijn hoeven komt voel ik ook de hitte van de licht bollen en kan ik het eens goed bestuderen, het flakkert net als.. vlammen. VLAMMEN. Ik spring achteruit en steek mijn hoofd in een keer omhoog, al mijn spieren opgezet van de spanning, klaar om weg te rennen en kortom te vluchtten. Aerin wat ben je toch stom dat je dat niet eerder hebt begrepen. Ik zet een paar passen achteruit de vlammetjes goed in de gaten houden. Gelukkig zijn het nog maar kleintjes en is er dus nog maar weinig aan de hand, het zal vanzelf wel ophouden .. toch? Net wanneer ik besloten heb dat dat het wel zal zijn, hoor ik iets luid kraken in het bos. Mijn oren en ogen flitsen alle kanten op en proberen de eigenaar van het gekraak te vinden. Het is pas wanneer ik de schaduw rondom me heen groter zie worden dat ik er achter kom dat het een met vlammen omvatte boom is die om aan het vallen is. Abrupt sprint ik weg en zet ik het op een sprint, schrikkend van de boom die nu de grond heeft bereikt en een vibratie door de grond heen stuurt die door merg en been te voelen is. Ik sprint harder dan ik ooit heb gedaan, terug naar Orlaïs en de brandende bomen en takken ontwijkend. Hoe is dit ontstaan? Wie wat hoe en waar? Wie.. de wie blijft iets langer in mijn hoofd hangen terwijl ik in volle vaart door galoppeer. Ik wil het niet toegeven, maar het is en blijft een optie. Zou Avanti dan toch op geen enkele manier te helpen zijn? Zou het onmogelijk zijn om hem te bekeren of in ieder geval te laten in zien dat niet alles dood hoeft? Als hij hier achter zit.. dan heb ik mijn antwoord waarschijnlijk. Ik spurt door in de richting van Orlaïs en hinnik paniekerig wanneer ik over de grens heen ben. Al snel zie ik de vertrouwde contouren van Theron al, mijn leider. Veiligheid.. Met nog een laatste versnelling weet ik binnen een paar minuten bij hem aan te komen. Theron! Theron! Wat is er aan de hand?! Vraag ik op een iets verwarde en hoge toon. Het komt er veel paniekeriger uit dan het bedoelt is, en blijkbaar is mijn lichaam er meer van onder de indruk dan mijn geest. Even kijk ik rond en ontdek al snel dat we tot nu toe pas met z'n vieren zijn. Ik maak me druk om Rixan, en Image.. Zij moeten het tenslotte alleen op soppen. Rixan zal wel weten waar ze moeten schuilen toch..? Even komt ook mijn broer naar boven drijven.. Aragorn please be safe. mompel ik zachtjes terwijl ik mijn ogen over het verder lege strand laat gaan. Theron wat moeten we doen? Vraag ik al weer kalmer, mijn ogen over de rookwolk glijdend die van het bos af komt. Hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren.. fluister ik dan weer, mijn ogen in de richting van Vyrantium gelegd. Als híj er maar niets mee te maken heeft... Mijn ogen raken even de gefrustreerde en serieus ontdane hengst die nog op zijn toeter is gegaan ook. Ik kan een korte giechel niet onderdrukken en kijk al snel weer weg om hem niet nog meer uit te lachen. Mijn gezicht word een beetje rood en ik probeer mijn aandacht op iets anders te leggen. Spanning heb ik in ieder geval gevonden.. én wat voor spanning.
Terug naar boven Ga naar beneden
Guest
Gast
avatar

Profile
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyza 22 sep 2012 - 18:07

:: ѕoɴɢ :: rιdderѕpoor :: тнeмe ::

De rook sloeg op haar longen, maar Ridderspoor liet haar tempo niet verslappen. Ze mocht misschien klein zijn en wat mager, ze was ook een pittig ding dat zich maar door weinig dingen van haar stuk liet brengen. Ferm verhoogde ze haar tred en ploegde verder door de steeds dikker wordende rook. Hoewel haar instinct schreeuwde dat ze de andere kant uit moest gaan, vertelde haar verstand dat ze de juiste richting gekozen had. De rivier mocht dan richting de vuurhaard leidde, hij werd die kant op tevens groter en dieper. Bovendien waren de zijdes daar modderig en kon ze haar ogen nog dicht smeren met de natte aarde. Alles beter dan de hete, prikkelende rook die haar zicht misschien wel voor de rest van haar leven zou verblinden.

Haar zicht en haar reukvermogen mochten haar dan in de maling willen nemen, haar gehoor leek scherper dan ooit. Dat nam echter niet weg dat de bulderende vlammen dichterbij leken dan ze werkelijk waren en haar als nog aan het twijfelen brachten. Zich afvragend of ze niet waanzinnig was geworden, ploeterde de donkere merrie verder. Juist op het moment dat ze de hoop begon op te geven om ooit nog anderen te vinden – voordat ze levend verbrand was, hoorde ze stemmen. Onwillekeurig hoogde ze haar tempo op, vechtend tegen de sterke stroming, en zocht blindelings haar weg. Hopend dat de andere paarden ook de luwte van de rivier hadden opgezocht.

Toen dat niet het geval bleek te zijn, bleef het jonge ding vertwijfeld staan, om na enkele seconden een schrille hinnik te laten horen. Voor geen goud zou ze het water verlaten, niet met het razende vuur zo dichtbij. Maar ze wist dat ze mogelijk nog meer risico zou lopen wanneer ze hier alleen zou blijven – zonder de rest van haar aanwezigheid op de hoogte te stellen.
Terug naar boven Ga naar beneden
ForeverUnknown

ForeverUnknown

Profile
Number of posts : 3918
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyza 22 sep 2012 - 22:57

'Some stories should be left unspoken..'
Betha Rank Two
QZARINA


Nee, niet die geur. Laat het niet waar zijn, laat het niet waar zijn! BMH stond in lichterlaaie net waar zij voorstond. Schelle hinniken waren te horen over alle gebieden en ook zij als beta van Orlais liet een luide hinnik horen. Toen ze dichter naar het midden van het gebied kwam hoorde ze bij de rivier een merrie hinniken. Qzarina zette haar verstand op nul en ging door de brandende stukken heen om bij de merrie te komen. 'Ik ben hier, volg me. Ik laat je niet achter.' zei ze en gaf een zachte duw tegen haar hals. Haar benen gingen sneller en af en toe keek ze of ze werd gevolgt door andere paarden die met haar mee gingen naar de veiligheid.

Eenmaal aangekomen zocht ze Theron op, waarna ze bij hem ging staan en een lichte knik in zijn richting gaf. Toen hij opzoek ging naar anderen probeerde ze zoveel mogelijk paarden gerust te stellen. 'Rustig, het komt goed. Blijf bij elkaar.' zei ze kalm. Binnenin was ze vol van paniek, buitenaf? De kalmte zelve.
Terug naar boven Ga naar beneden
HappyBoy_SilverJet

HappyBoy_SilverJet

Profile
Number of posts : 3079
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyzo 23 sep 2012 - 10:32




I love you,
when I forget about me
Hayyel


Hayyel zette haar tanden in het gras dat rustig heen en weer zwaaride. Toch, het danste anders, onrustig, het leek wel of deze grassprieten hun laatste dans danste. Maar dan niet om opgegeten te worden. Haar zebragestreepte hoofd gaat de lucht in en Het prachtige zicht van een mooi bos, was helemaal weg. Een vlaag van vuur waaide rondom haar. Gehaast keek ze rond en ging daarbij op haar eigen manen staan. Nergens was er nog geen vuur. Een schrille en angstige hinnik verliet haar lippen.

Ze kon niet anders, of ze zou levend verbranden, of ze zou door het vuur moeten en haar een weg banen naar haar leiders, voor bescherming te vragen en dit eventueel te melden. Nogmaals hinnikt ze luid. Echter was deze niet luid, want de donkere en vuile rook had haar longen al dicht genepen. De oranje wazige masse van vuur kwam als maar dichter op haar af. Ze kon niet anders. Ze zet enkele stappen naar achter, neemt een aanloop en springt dan soepel en zonder probleem over het vuur.

Gehaast rent ze verder, maar deze snelheid nam al snel af, doordat ze het niet aankon met haar longen. "HELP ME !!!" Deze angstige woorden werden algauw opgevolgd door hinnik. Luider ging niet, want dat lieten haar longen niet toe. Haar witte vacht was vuil zwart/grijs gekleurd door de vieze rook en het voor. Hier en daar hing een klein vonkje vuur aan haar manen. Deze schudde ze er snel uit.

Haar benen konden haar niet meer langer laten galopperen en al gauw was draven ook te zwaar. Sloffend, met haar voeten over de grond slepend, liep Hayyel verder. Ze was dom geweest, als ze niet alleen was geweest was dit niet gebeurt. Een jonge blinde merrie hoort niet alleen rond te lopen. Nogmaals verlaat een schelle hinnik haar keel. Ze kon niet zien hoe ver ze nog moest lopen voor dat ze bij haar leiders was. Door het vuur was het ook onmogelijk om de leiders en om de eventuele andere paarden te ruiken.

Hayyel slofte verder, ze zag niks meer, alles was zwart. De had haar ogen er niet beter op gemaakt, alles behalve, nu zag ze niks meer. Ze kon alleen maar hopen dat dit tijdelijk was. Niet ver van de andere paarden weg, gaf Hayyel het op, ze kon niet meer. Haar benen begaven het en zakte door. Haar lichaam raakt met een plof de grond. Haar hoofd in het gras en haar ogen gesloten door de pijn aan haar longen en de vermoeidheid. Nog een stille hinnik kan ze uitbrengen, maar daar stopte het ook echt. Vermoeidheid had het over genomen. Moest ze niet blind geweest zijn, had ze het gehaald, maar doordat ze de eerst meters fout was gelopen, ging het niet.

Haar ademhaling klonk schor door de roet, maar ze kon nu enkel maar hopen, dat iemand haar op tijd kwam halen of helpen zodat ze niet werd opgeslokt door de vlammen of zou stikken in het vuur.

** Flutje, sorry.....



MANIPULATION BY LADYPERFUME
FIRE • Get to your leader! Iblvr7
Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyzo 23 sep 2012 - 16:22


De vlammen, hoe hoger ze kwamen hoe kleiner de hengst zich voelde. Er waren verschillende gedachtes die nu in de hengst opkwamen. Zijn moeder hij moest haar zoeken, wou haar vinden, haar beschermen.. Luna. Ook zij moest beschermd worden al leek dat nu zowaar buiten zijn bereik te liggen. Maar ook zijn vader, Avanti, Ayana, Mitch en welke schim dan ook, zij zaten hier achter. Het kon niet anders. Hoe had dit vuur op kunnen komen. Wie was de aansteker geweest die dit had ontladen. Zijn donkere ogen trilde en hij schudde zijn hoofd. Hij had dit veel veiliger willen aanpakken. Een gesprek met enkel Theron of zijn Beta. Vertellen waar hij was geweest en hopend op vergiffenis. Maar nu moest hij wel luisteren naar de roep van de Alpha van rang twee, zijn geboorterang. Hij moest luisteren en hopen dat hij niet deze hel in werd gesmeten.

Zonder echt na te denken draaide de hengst zich om en sprong weg. Het vuur likte over zijn flanken maar hij negeerde het. Met zijn ogen gesloten en toch open sprintte hij door. Richting het strand. Sommige andere kwamen mee. Of tenminste zo leek het. Andere gingen hem voor. Amosis dacht niet meer aan de afgelopen maanden. Dacht niet meer aan Ayana die was veranderd in dat monsterlijke beest. Dacht niet meer aan de wond die over zijn linkeroog liep. Dacht nergens meer aan. Enkel aan zich melden en Luna zoeken. Dat was al wat hij nu kon doen.

En daar was hij die bonte hengst. Hijgend kwam Amosis tot stilstand zo ver mogelijk van de rest van de kudde vandaan. Pijnlijk keek hij even naar zijn flanken maar negeerde de schroeiende vacht. Andere hadden meer hulp nodig dan hem. "Theron, heb je hulp nodig?" Schalde zijn stem uit naar de Alpha al was hij er vrijwel van verzekerd dat de bonte hengst hem nieteens meer kon..
Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyzo 23 sep 2012 - 21:41

FIRE • Get to your leader! 25au9gx
theron

Life in not measured by the breathes we take
but the moments, that take our breath away


Overal om hem heen hoorde hij paarden aankomen. Als eerste hoorde hij Thowra en duwde blij om hem te zien zijn neus tegen de zijne. Zijn kalme toon zorgde er voor dat Theron zichzelf weer helemaal bij elkaar kreeg en hij begon te lachen. "Dankje Thowra. Ik kan je zeker gebruiken nu." Zijn stem was zacht terwijl zijn ogen de omgeving afstaarde. En een jonge witte merrie met schitterende aftekeningen in zicht kwam. Meteen herkende hij haar. Ze was een van de tweeling Aragorn en Aerin. Zoon en dochter van Image en Rixan. Het was de dochter in dit geval. Aerin. Meteen toen hij haar stem hoorde zuchtte hij zacht. Ze was paniekerig en dat was een valkuil op dit moment absoluut. "Rustig Aerin haal adem." Klonk zijn stem zacht voordat ze iets mompelde om haar ogen opnieuw terug naar hem te brengen en opnieuw te spreken. "We moeten veilig blijven. Bij elkaar blijven maar zeker hier wachten tot iedereen er is. Als we iemand missen zal ik een vragen of iemand wil helpen zoeken.." Zijn stem was bedeesd en hij zuchtte zacht. "Rustig nou maar Aerin. Ik weet niet hoe dit kan. Waarschijnlijk gewoon de hitte. Ik wou dat ik E'vesdar nu kon bereiken.." Zijn stem was zachter geworden met elke zin die hij sprak. Hij kon gewoonweg niet zeggen wat hij dacht. Hoe deze vlammen voelde.. Schimmen..

Een schelle hinnik klonk in zijn oren. Theron kon hem eerst niet compleet plaatsen tot ze besefte dat het wel Ridderspoor moest zijn. Het was duidelijk om te laten horen dat ze veilig was. Maar Theron kon daar toch niet op vertrouwen? Geschrokken keek hij op van Aerin naar Thowra om vervolgens naar Qzarina te kijken. "Qzarina, zoek Ridderspoor." Zijn stem was kalm maar zijn ogen stonden echter lichtelijk bang. Hij wou niemand verliezen. Echt niemand.. Echter bracht een andere hinnik hem beter bij het hier en nu. Hij herkende het meteen. "Hayyal!" Zijn ogen werden groter. Ze was? Alleen dat kon niet!

"Thowra, alsjeblieft blijf hier. Pas op de kudde!" Hij gooide zijn lichaam in beweging om heel even stil te blijven staan bij een donkere hengst. Theron staarde hem aan tot hij hem plots herkende. "Amosis." Klonk zijn stem zacht. "Stel paarden gerust tot ik terug ben." Zijn stem was zacht en dringend. Hoewel hij absoluut niet wist of hij hem kon vertrouwen maar t moest wel.

Zijn hoeven droegen hem snel en zijn goede oog staarde geconcentreerd door de vlammen. Rook drong zich door zijn opengesperde neusgaten naar binnen maar Theron negeerde het. De kudde zal altijd gaan voor de leider. Dat was de vaste regel hoe dan ook. En toen vond hij haar. Bijna verslagen en op het punt om het op te geven. "Hayyel hierheen!" Hij probeerde over het geluid van branden heen te komen en stapte naar haar toe. Zijn neus duwde tegen haar zachte vacht aan en hij zette zijn lichaam naast de hare. "Kom lieverd, je bent er bijna. Niet opgeven." Zijn kalmerende woorden waren gemeend. Nog even en ze zouden er zijn. Hij duwde zijn neus tegen haar kont aan om haar aan te sporen. Nee niemand zou sterven terwijl hij Alpha was!




fahlaemee.deviantart.com
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast
avatar

Profile
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyma 24 sep 2012 - 10:41

FIRE • Get to your leader! Ves2

mercy is bad for the vision
alpha e'vesdar


Hij had de vlammen om de bomen zien slaan, de sissende rookpluimen de lucht zien bevuilen. Zijn gouden ogen zijn vernauwd en zijn benen maaien over de grond, zijn hals is gestrekt en zijn longen zijn gevuld met de rokerige lucht die het bos heeft overgenomen. Met het strand was orlais absoluut in het voordeel, ze zouden kunnen schuilen op het strand en hun wonden kunnen verzorgen in het water. De slagen van de vleugels van Rys dreunen door het woud, met elke klap van zijn vleugels is het gesis van de vlammen hoorbaar. E'vesdar zijn ogen zijn diepzwart, onheilspellend en duister, gevuld met krachten die niet vaak zichtbaar waren op zijn zwarte lichaam. Witte wolken aan mist verlaat zijn neusgaten en een schelle hinnik verlaat zijn lippen. Rys maakt zich los van de schaduwen en verplaatst zich moeiteloos van het bos naar het strand en komt met een harde dreun neer in het mulle zand. Zijn lichaam was groot, groter dan een normale katachtige en zijn ogen glimmen een fel oranje. Zijn nagels zijn uitgespreid en zijn houding is dreigend, het enige wat hem niet gevaarlijk maakte was de duidelijke overeenkomst van E'vesdar zijn ogen; hij stond in contact.

De zwarte katachtige beweegt zich met souplesse naar de leider van het zooitje paarden, en veroorzaakt daarbij enige paniek helaas, wanneer hij Theron bereikt verlaat een lage grom zijn lippen. Het duurt niet lang voordat E'vesdar het pad van Rys heeft gevolgd en aan komt bij Theron, zijn ogen nog altijd gitzwart en zijn vacht stomend van de vlammen waar hij zojuist door was gelopen. 'Theron je kudde is hier veilig, blijf bij ze en zorg er voor dat niemand het strand verlaat. Ik ga de vlammen in en zoek naar degene die vast zitten. Wie mis je?' Zijn stem is schraal en rauw, de littekens op zijn lichaam gloeien spookachtig op in de oranje glans van het vuur. Rys heeft zijn vleugels ondertussen weer gestrekt en neemt weer een vlucht op de wind, zijn ogen zijn verkleurd van een intens oranje naar een helder blauw en moeiteloos maakt hij een deel van het water los van de zee en houdt het bij elkaar in de lucht, met krachtige slagen verplaatst hij zich terug naar het bos en laat het water neerdalen op de kreunende bomen. E'vesdar zijn ogen keren weer terug naar een intens oranje en op dat moment word Rys losgelaten, is hij vrij om meer beesten op te roepen die zouden kunnen helpen. 'Wat heb je nodig Theron?' De grijns rond zijn lippen is donker en zijn lichaam staat aangespannen. Een ijzingwekkende gil is hoorbaar en E'vesdar zijn hoofd schiet omhoog, zijn ogen verkleuren weer naar een diep zwart en nog meer vormen maken zich los van de zee, paarden volledig gevormd uit water. De waterpaarden bewegen zich voort met een snelheid die niet gekend is voor normale dieren en vormen een barrière tussen het vuur en het strand, de rest van de waterpaarden stellen zich op om het woud in te trekken. 'Ik ga naar de andere kuddes, maak je klaar voor een strijd Theron. Ze staan klaar om aan te vallen, ik kan hun ogen voelen prikken vanuit de schaduwen van het woud. Wat je ook doet kom niet in het woud.' Met een ongekende snelheid beweegt hij zich voort, verdwijnt tussen de waterpaarden die zich verspreiden tussen de vlammen en een hevig gesis en gekreun in het woud teweeg brengen.

Rhys keert terug met een nieuw stel paarden aan zijn zijde en een veulen in zijn klauwen, zijn ogen zijn gitzwart en de grijns rond zijn lippen toont aan dat hij niet van plan was om orders op te volgen van de gevlekte hengst, maar zolang zijn humeur goed bleef was hij bereid te helpen. De zwarte panter bezat namelijk meerdere krachten en één daarvan was helend, Theron hoefde het enkel te vragen waarschijnlijk zou Rys bereid zijn te helpen. En anders zou hij zijn meester volgen naar het diepste van het woud, het hart van het hellevuur.

• Ik zag dat je E'ves wilde, dus bij deze c:


Rise and rise again, until lambs become lions
Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyma 24 sep 2012 - 12:42



FIRE • Get to your leader! 25au9gx
theron

Life in not measured by the breathes we take
but the moments, that take our breath away


Onverschrokken met Hayyel aan zijn zijde staarde Theron door de vlammen heen. Het vuur leek wel afkomstig van de hel zelve en Theron kon maar aan een ding denken, het monster dat hier achter zat. Avanti was hier de oorzaak van het kon gewoon niet anders!

Het horen van zijn naam deed Theron opkijken. Even begon Ther te lachen, E'vesdar wat was Theron blij hem te zien. Op zijn woorden knikte Theron zacht ja zijn kudde zou het nog goed kunnen hebben met het strand waar ze veilig waren. De andere kuddes.. Theron slikte even en duwde geruststellen zijn neus even tegen Hayyel. Haar te laten weten dat hij er nog was.

"Ridderspoor, ze is ergens niet al te ver ze liet me weten dat ze veilig was maar ik vertrouw het niet. Als je haar in iedergeval mijn richting op zou kunnen sturen." Zijn stem was rustig maar bevatte genoeg kracht om over het geluid van het vuur heen te komen. Bij E'ves zn volgende vraag twijfelde de bonte hengst even maar schudde zijn hoofd. "Op dit moment heb ik enkel de veiligheid van de kuddepaarden nodig."

Ja uiteindelijk ging de kudde voor zijn leven, dat was het risico wat hij had genomen, en dat was zijn lot dat hij zou uitleven. Als hij nu stierf, stierf hij als een held. Maar negeerde hij zijn taak en koos hij voor een leven vol geluk zou hij lang genoeg leven om zichzelf te zien veranderen in een monster.

Even schudde de bonte hengst zijn hoofd terwijl zijn ogen iet wat verdrietig werden. "Ik kon wel raden dat zij hier achter zaten." Zijn stem was van het vriendelijke zachte veranderd in hard en vol haat. "Ik zal klaar staan, ik zal vechten tegen die wezens tot god hemzelf besluit dat het genoeg is geweest voor mij. Tot god zelve mij naar hem terugroept." Zonder enige angst staarde Theron nu recht naar E'vesdar, niemand zou sterven behalve de smerige wezens van de nacht die dwaalde in de eeuwige duisternis. Zowaar hij daar stond beloofde Theron dat zichzelf. De schimmen zouden niet winnen!

"Ga E'ves, er zijn andere die jouw hulp harder nodig hebben." Vriendschappelijk duwde Theron zijn neus tegen die van E'ves. Zijn Bruine oog voor even vastgehaakt voor hij weer zijn neus tegen de merrie aandrukte. "E'vesdar, vlak voor het begin van de dag is de nacht het donkerst. Laten we elkaar weer zien bij de zonsopgang van onze overwinning." Hij glimlachte nog heel even zwak. "En als je Xariv ziet, vertel hem dat zijn dochter veilig is."

fahlaemee.deviantart.com


Laatst aangepast door Mimi op ma 24 sep 2012 - 16:41; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast
avatar

Profile
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyma 24 sep 2012 - 14:54

FIRE • Get to your leader! Ves2

mercy is bad for the vision
alpha e'vesdar


VOOR RIDDERSPOOR
De warmte van de vlammen schroeide zijn vacht en zijn inktzwarte ogen staan gejaagd, zijn ademhaling kort en zijn hart veroorzaakt een hevig gebonk in zijn hart. Ridderspoor. Hij had de merrie enige dagen geleden gezien, hij had in eerste instantie gedacht dat ze ziek was geweest, haar voorkomen stelde niet veel voor in vergelijking met merrie's als Delaney en Imagnetrix die hier rond liepen, maar merrie's als de net genoemde waren altijd degene die de meeste problemen hadden en het zwaarste verleden. Nadat hij had toegekeken hoe de merrie zich bewoog, zich afzonderde maar prima redde in haar eentje had hij geconcludeerd dat ze slimmer was dan de meest en op haar eigen manier een schoonheid bevatte die hij niet eerder had gezien. Hij was vergeten dat elk paard op zijn eigen manier een schoonheid had, en zij had hem er aan herinnerd.
Zijn inktzwarte ogen zoeken af naar de bruine jonge merrie, haar schelle hinnik nog vers in zijn geheugen. De waterpaarden veroorzaken een sissend geluid wanneer de vlammen hun vloeibare lichamen aan raken. Opnieuw een hinnik, hij buigt zijn pas af en vind de jonge merrie in een beek. 'Ridderspoor' Zijn stem is rauw en aangetast door de rook die zich in zijn longen bevind. De waterpaarden verdwijnen voor een kort moment in het water, om niet veel later weer te ontwaken en het land weer op te stappen. Hij gooit zijn hoofd in de lucht en één van de waterpaarden maakt zich los en stapt naar voren. 'Deze beek eindigt in een vlakte, steek de vlakte over en je bereikt de duinen. De brand is er nog niet geweest, maar haast je.' Hij knikt naar het paard dat zich los had gemaakt van de groep. 'Hij gaat mee, hij zal je beschermen' In de verte is het gekreun van het woud hoorbaar en breken takken. 'Haast je' Met die woorden draait hij zich om en verdwijnt.


Rise and rise again, until lambs become lions
Terug naar boven Ga naar beneden
Twistyh

Twistyh

Profile
Number of posts : 77
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyma 24 sep 2012 - 20:13



De vlammen waren vel en bloedheet. De rook wolken drongen mijn longen in en ik begon hefig te kuchen. Waarom heb ik dit niet doorgehad? Verstijft blijf ik staan en kijk om me heen of ik iets of iemand zie. Wanneer er een vlam ineens voorbij schiet draai ik mij met een ruk om en begin in het wilde weg te rennen. Ik heb geen idee meer waar ik ben. Een hoge hinnik verlaat mijn mond in de hoop dat iemand mij hoort. De vlammen komen steeds dichterbij. Wanneer er een boomstam ineens naar beneden valt kan ik hem net op tijd ontwijken. Mijn neusgaten maken zich zo groot mogelijk en ik probeer de zee lucht te vangen. Nogmaals hinnik ik zo hard als ik kan waardoor ik kort daarna een hoestbui krijg. Als ik geritsel hoor denk ik dat het komt door alles wat nu verwoest word, maar dat is het niet. Een groot zwart lichaam rent voorbij op dat moment haal ik alles uit mijn lichaam wat ik nog heb en volg hem. ”E’vesdar! Wacht!!” ik kuch nogmaals. En kijk hem angstig aan als ik zie dat hij geschrokken omkijkt.

Terug naar boven Ga naar beneden
SoulmadeMorrow

SoulmadeMorrow

Profile
Number of posts : 829
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptyma 24 sep 2012 - 21:01




Hmm... Het zachte gras streek langs haar huid wanneer ze weer op haar zij rolde. Krekels tjilpten irritant luid in haar oren en ze bewoog ze geïrriteerd, zelfs al was ze zich er maar half bewust van. Silhouetten die de schaduw van de op- en neerdeinende schaduwen van de takken op haar wierpen, dansten op haar lichaam. Het was een heerlijke zomerdag. Een verlichtende kreun ontging de keel van de tijgerkleurige, luie merrie. Knipperend tegen het licht keek ze op, de hemel tegemoet. In haar ogen weerspiegelden fragmenten helder blauw die opglommen tussen het groen. Geïntrigeerd door de zoete blauwe hemel besefte ze niet dat ze haar ogen pijnigde door het overtollige licht. Ze voelde zich zo klein, zo veilig in de armen die het gras haar bood, was de enige gedachte die haar bezighield terwijl ze de zeldzame hoopjes wolk volgde. Een verkoelend zeebriesje streek over haar lichaam en bracht de lichte, gekrulde haartjes van haar manen aan het glijden. Hmm...

Er was een gang. Haar hoeven weerkaatsten met een onbekend geluid tegen de wanden. Ze draafde naar het licht, stond toen stil en draafde daarna weer verder. Het leek steeds verder van haar weg te vliegen. Ze was in de war. Waarom was de gang nauwer geworden? Was dit een illusie? Ze draafde door, moest hoef voor hoef zetten om de hete muren niet te raken. Ze struikelde en knalde tegen de zon die haar zwarte stralen om haar heen sloot. Ze probeerde weer op te kijken om het witte licht te volgen, maar de warmte die haar daar tegemoet dreef stond haar niet aan.

Ze kronkelde net in haar slaap toen haar ogen plots open schoten. Een reusachtige grijze massa had de zon en blauwe lucht verdreven. Wat...- Wat gebeurd er?! Snelvoetig sprong ze op haar hoeven en rende weg van het kleine groepje bomen waar ze net nog zo ongestoord onder had gelegen. Wat was er aan de hand? Pas toen ze goed en wel in beweging was, durfde ze een blik te werpen op wat haar instinct in vuur en vlam had gezet.
Een langwerpige zwarte wolk dreef bomen de droge vlakte. Haar mond viel open. Al met grote ogen omhoog kijkend, rende ze in verzwakte snelheid over de vlakte. De duisternis van de lucht stond in hevig contrast met de lichte, groengele stengels van het veld. Het was een fenomeen dat ze nooit eerder had aanschouwd. Donkere vlokjes vielen naar beneden. Ze keek ernaar, verwonderd.
Haar blik volgde de lange sliert naar de bron ervan. Ze kneep haar ogen samen. Het kwam vanuit Ferelden? Ze kneep haar ogen samen en spitste haar oren om de geluiden op te vangen. Een frons gleed over haar gezicht toen ze in de verre verte de rode en gele flikkeringen in de gaten kreeg. Vuur? Het woord drong door, maar wat het betekende zou dat later pas doen. In een sprong had ze zich omgedraaid richting de kliffen.

Terwijl ze in haar eentje door het droge gras rende, weg van de zwarte sneeuw, vulde geroep haar oren. Theron? Opluchting gleed door haar lichaam, maar verstrakte direct daarna toen ze besefte dat zíj totaal niet aan haar soortgenoten had gedacht, aan hun lot. Of ze dood waren of gevaar liepen. Hoeveel er ook was gebeurd sinds ze hier was, in haar geest en ziel was ze nog altijd een eenling. Zo begreep ze nog altijd niet hoe wezens zo veel zorgen voor elkaar konden opbrengen. Ze zou nooit haar leven kunnen geven voor een andere ziel.
Ze keek om naar de dikke zwarte wolken in de verte, draaide haar kop echter zonder veel emoties terug naar de lichte horizon. In dit soort situaties was het nou eenmaal redden wie zich redden kon - ieder voor zich.

Voor haar uit rees de zee omhoog in haar blikveld, erboven vlagen witte zeemist hangend. Zodra ze de duinen over was voelde ze de denkbeeldige vraag rusteloosheid. Een prop vormde zich in haar buik terwijl ze in een snelle sprong de laatste meter aflegde. Ze keek om haar heen, zocht naar aanwijzingen die aan kon duiden dat er al doden waren gevonden. Automatisch zochten haar ogen naar Theron, maar die leek niet aanwezig te zijn. Was dat gebruikelijk voor een alfa? Ze snapte er al zo weinig van. Haar ogen brandend door de adrenaline die nog vers door haar bloed stroomde. ‘Waar is Theron?’ Mompelde ze, niet speciaal tegen één iemand in het bijzonder.
Ze schudde kort de zwarte vlokjes uit haar manen terwijl ze zich tussen enkele paarden neerzette, zich niet helemaal op haar plek voelend tussen alle welwillende, behulpzame paarden. Ze keek toe, hun ijverigheid en vurige blikken gadeslagend. Een steek van jaloezie prikte in haar geweten. Hoe deden ze dat? Hoe konden ze... zó zijn? Ze snapte ze niet, wilde echter niets liever dan begrijpen. .




Gaze into my eyes when the fire starts

Terug naar boven Ga naar beneden
Phantastico

Phantastico

Profile
Number of posts : 663
Status : Active
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Emptydi 25 sep 2012 - 23:58

No dreams within her heart, but dreams of love
rank two Sabel

The flames came on suddenly, gleaming orange against the darkness of her closed lids, pricking at the edges of consciousness and urging her to stir. Instinct eventually took over as the heat caressed her speckled coat and the smoke wafted and stung her nostrils; she opened her eyes, shocked out of her slumber, and shied away from the flaming branches before her. She reared up, narrowly escaping the tumbling of large overhanging limbs that had caught and burned overhead. She twisted in midair, lithely avoiding the crash and whirling away, her long, elegant tail too long to escape getting singed in the process. She let out a terrified neigh and took off in the opposite direction of the flames, so vivid and intense in the distance. She could hear animals all around her scurrying away, running for their lives as the fire consumed their homes and nests, and a sense of fear gripped her heart. Her own liquid flaming eyes never possessed quite the same hungry, all-consuming edge that the untamed flames of the wilderness did. What had sparked the flames to start, she had no idea, but somehow she didn't think it was a natural cause. There had been no storms recently, so lightning strikes seemed unlikely; and though it was summer and there was dry grass about that could easily catch, it just did not seem plausible. No, in the back of her mind, Sabel knew there was a sinister intent behind these engulfing flames that sought to wreak havoc and mayhem wherever they went.
She ran through the darkness, a glow always hovering over her shoulder as the fire raged and took down everything in its path not far behind, and her breath became ragged and frantic as her adrenaline pumped through her veins, urging her onward. She tried to grasp for an idea of where she was headed, but in the end she knew she was only concerned with escaping the flames, no matter where it sent her. The idea that she could be driven in the shade territory flickered into mind, but she tossed it aside - she couldn't afford to stop now and think about which way to run. The flames were licking at her heels, ever pressing. She was dashing through a wooded area, but the salty smell of the ocean wasn't far off, and it seemed that her hooves and the wind were carrying both her and the fire towards the sea. She didn't know if that was a good thing or bad, but there wasn't much of an alternative. She would throw herself into the sea for protection if she had to. Her lungs burned from the smoke smothering her as she ran, gasping for air in a veil of darkness that offered none, but she fought onwards. She had to run, she had to break free and escape...
Suddenly the beach sprawled into view before her, pale in the dark night be effervescent with the moon illuminating it in a heady glow. She had only a second to register that she'd reached the safety of the sea before she jolted forward and sprang into the tranquil waves. She opened her mouth, panting as she turned around to stare behind her, gawking at the rising red light from the foliage of the sparse woods she'd been galloping through. It was a sight to take one's breath away, chase away all thoughts of happiness and hope, tear through dreams and devastate all that is cherished and held dear. Sabel didn't have much to lose, but to see the place she'd grown to love wiped out of existence was scary to her. She'd lost homes before, but never homes she had felt so attached to, so literally at home in. She was safe now, she knew. She could travel down the beach and find the herd. She let her breathing slow down, and ripped her gaze away from the hateful flames, trotting along the shore line in search of the herd. She wondered where Adelheid was...where E'vesdar was. She prayed that they were safe.
All those sleepless nights, and all those wasted days

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
FIRE • Get to your leader! Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: FIRE • Get to your leader! FIRE • Get to your leader! Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

FIRE • Get to your leader!

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» FIRE • Get to your leader!
» FIRE • Get to your leader!
» FIRE • Get to your leader!
» Leader Treasure
» Leader Rank 1: Azure

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: FIRE • Get to your leader! A2tpGgU :: » Archive :: Anderfels-
» CHATBOX