IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

Making hard work easy || MORROW

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
Making hard work easy || MORROW Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Making hard work easy || MORROW Making hard work easy || MORROW Emptyzo 9 sep 2012 - 21:39

Theron Hunter of the West..
Het was een naam die hij lang geleden had gekregen van zijn vader. Een naam die hij nogsteeds met eer droeg al had zijn vader hem vernietigd voor zo lang. Hij was herbouwt. Had zichzelf gevonden op de plek waar hij moest zijn. Deze plek was gewoonweg zijn wereld. En hij leefde hier om zijn familie en vrienden te beschermen. Zelfs al zou hij er voor moeten sterven. Als dat zijn lot was dan nam Theron daar vrede mee.

Het was iets simpels om te leven zoals je wou en om vervolgens te sterven voor hen die je lief had. Tenminste dat was het in Ther's ogen. Hij vreesde de dood niet. Als er niets meer was om voor te leven. Nou nee, dat was een leugen. Kayleigh zou er nog altijd zijn om voor te leven. Aleydis en Alezna waren er om voor te leven. Thowra was er om voor te leven. Hij was nou eenmaal niet alleen. Hij zou nooit alleen zijn. Niet meer in ieder geval. Hij had gevochten en overwonnen. Zo veel littekens die het bewijs waren van zijn eeuwige strijd jegens al wat haatdragend was in deze wereld. En nu stond hij aan het punt van zijn nieuwste grote strijd. Zijn kudde beschermen. Zijn veulens beschermen. Alles beschermen tegen de wrede wezens van de nacht.

Zo stond Theron daar. Aan het hoofd van zijn kudde. Klaar om voor zijn kudde te sterven. Klaar om er voor te leven. Theron had idealen en doelen. Allemaal verborgen in zijn brein. Hij moest sommige weliswaar nog even uitpuzzelen maar het zou wel lukken. Die gedachte deed de iets oudere Alpha van Rang twee even glimlachen en hij schudde zijn hoofd. Een geluid van een paard verstoorde echter zijn rust niet dat de hengst dat erg vond. Hij keek op om de bijzondere en zeker interessante gedaante van Morrow voor hem te vinden. Met haar Tijgerprint en hoorns was zij absoluut een plaatje om te zien. Toch was Theron eerder geïnteresseerd in wat haar hier bracht. En daarom draaide hij zijn oren naar voren en bracht een glimlach op zijn gezicht. "Morrow. Kan ik je ergens mee helpen." Klonk zijn stem zacht en vriendelijk terwijl hij de merrie aankeek.

-Sorry flut echt Dx
Terug naar boven Ga naar beneden
SoulmadeMorrow

SoulmadeMorrow

Profile
Number of posts : 829
Making hard work easy || MORROW Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Making hard work easy || MORROW Making hard work easy || MORROW Emptyza 22 sep 2012 - 10:22




In de schaduw van de bomen wandelde de tijgergestreepte merrie de bosrand af. Haar bedachtzame ogen dwaalden voorbij de op en neer deinende vlekken schaduw naar het grasland. Ze slikte, haar oren op haar hoede heen en weer draaiend. De felle zon brandde op het droge gras waar paarden van haar kudde desondanks vezels uit de grond trokken. Ze kon zich voorstellen dat het koeler was in het Orlais dan in elk ander gebied, godzijdank. Ze hield niet van de hitte en was dus dankbaar voor de zeewind die van over de heuvels een nu opeens zeldzaam geworden restje koelte over haar manen liet dwalen. Niet dat dat was wat er in haar gedachtegang spookte.

Ze wilde meer... paarden leren kennen. Het was een stap die ze niet zo snel voor mogelijk had gehouden, eerder uitgesloten verder niet bij stilgestaan dat ze wellicht soortgenoten nodig had om te leven. het voelde raar. Vernieuwend, dat wel, maar raar. En ze vroeg zich spontaan af of ze er later geen spijt van zou krijgen. En of ze überhaupt wel in deze gemeenschap waar ze zich zo lang afzijdig van had gehouden zou passen. Ze voelde zich zo... anders dan die wezens. Alsof ze een heel ander soort was. Onzekere prikkels knaagden aan haar gedachten, brachten haar zorgen en maakte haar nerveus.
Ze gluurde bijna stiekem onder haar wimpers door naar haar kuddegenoten die ze eigenlijk helemaal niet kende. Door de happen gras een praatje met elkaar makend, grappen vertellen, lachen. Ze vroeg zich af of zij daar ook zou kunnen staan: Onbehoedzaam, vertrouwend in de bescherming die ze elkaar boden. De angst die zich zo diep in haar had geboord vergetend.
Het leek te mooi om waar te zijn. Haar hart bonsde zenuwachtig in haar keel. Ze vond het gevoel dat die zenuwen en onwetendheid gaven niet fijn. Maar de nieuwsgierigheid trok aan haar, wilde weten of zij óók in dat clubje kon passen, erbij kon horen. Het was zo aantrekkelijk dat het bijna leek alsof het instinct dat blijkbaar toch ergens in haar zat eindelijk wakker werd.

Ze stopte haar passen, bleef staan, glurend over de kudde op zoek naar meneer de alfa. Haar hersens kraakte terwijl ze paard na paard scande. Hij was bont, toch? Langzaam wakkerde de frustratie aan. Waarom deed ze dit ook alweer? Geïrriteerd klemde ze haar kaken op elkaar. Argh, dit slaat nérgens op. Ze haalde diep adem. Hij was nu haar alfa. Iets wat eerder alleen maar een titel was geweest, kreeg hoe meer ze er aan dacht steeds meer betekenis. En een goede eerste stap zou zijn haar leider haar... vertrouwen... te geven. Toch? Humm.
De ingewikkelde gedachtegang begon frustrerend te worden. Ze sloot haar ogen en sloot alle goede - maar irritante - bedoelingen van haar hersenen af en wandelde vervolgens wat rond tot ze de alfa van rang twee eindelijk in het zicht kreeg.
Op zijn bruinbonte glom zweette van de hete middag, maar desondanks stonden zijn donkere ogen helder, alert. Ze vroeg zich spontaan af waarom hij zich zo liet meeslepen met zijn taak terwijl er zo weinig was dat kon gebeuren op een broeierige zomerdag als deze die buiten de blauwe maan viel.
Ze kuchte, ietwat ongemakkelijk, maar hield haar ogen in die van hem. ‘Een goedemiddag, meneer’, Geïntrigeerd door zijn gelaatsuitdrukking liet ze Een plots onvoorbereid gevoel overspoelde haar. Wát wilde ze ook alweer zeggen? Ugh... ‘Ja... Nee, ehm.’ Ze rolde met haar ogen naar de andere kant van haar blikveld, hopend daar inspiratie uit te putten, wellicht.
Haar krullerige, crèmekleurige manen plakten tegen haar hals. In het gras tjilpten krekels. Een lichte frons gleed over haar voorhoofd terwijl ze de woorden die ze wilde zeggen eindelijk bij elkaar wist te rapen. Ze haalde zichtbaar diep adem, keek hem daarna strak aan met haar blauwgroene ogen, de gouden spikkeltjes vervaarlijk erin dansend. ‘Ik wil vrienden maken!’ Hoe doe ik dat?
De woorden sprongen eruit voor ze er erg in had, niet precies doorhebbend hoe zielig de inhoud ervan eigenlijk klonk. Ugh, ik ben een bespóttelijke merrie. Ze had direct al spijt van de rechtstreekse manier van praten.

Het is een beetje droog, mon excuses x)


It flew away from her reach So she ran away in her sleep

Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
Making hard work easy || MORROW Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Making hard work easy || MORROW Making hard work easy || MORROW Emptyma 24 sep 2012 - 21:38

Making hard work easy || MORROW 25au9gx
theron

Greatness from small beginnings


Zijn zachte manen klapperde in de wind en de hengst staarde heel even langs de merrie heen. In stilte keek Theron even naar haar voor hij even glimlachte en zijn ogen sloot. Herrineringen waren al wat hij nu nog had. Een leven vol pijn. Een leven waarin hij vele littekens had opgelopen met ieder hun eigen verhaal. Met ieder hun eigen pijn. Maar Theron was niet langer bang voor het verleden. Nee hij omarmde het eerder. Want hoe graag hij het niet wou toegeven. Hoe graag hij het wou vergeten. Het was zijn vader geweest die hem uiteindelijk op het rechte pad had gestuurd. Al was het de liefde van zijn leven en zijn ongeboren kind geweest wat hij er voor op had moeten geven. O ja Theron herinnerde zich die dag nog zo goed...


"Vader!" Riep de jonge gevlekte hengst uit terwijl hij omhoog probeerde te komen. Zijn rug bloedde en de pijn was niet onopmerkbaar. Hij kreunde zacht terwijl hij in de bijna rood gloeiende ogen keek van de hengst die hij zijn hele leven al had geloofd.. Hij zou zijn leven voor hem hebben gegeven maar nu.. Whisper's lichaam lag met een enkele stuiptrekking voor de rest levenloos met haar hoofd in onder water.. Of was het bloed? Theron kon het niet meer ondervinden. Het zicht van zijn ene goede oog was troebel en wazig. Hij probeerde te knipperen. Zichzelf wakker proberen te maken van deze nachtmerrie. "Wat.." Ademde hij uit terwijl hij vol ongeloof bleef staren. "Je bent geen zoon van mij.." Zijn vaders stem zo hard, zo kil.. Zo.. Verwoestend, nam hem mee diep in een afgrond, kon hij niet mee met zijn geliefde? Waarom leefde hij nog? Waarom was Whisper.. Voor hij het wist voelde hij opnieuw de zware hoeven van zijn vader tegen zijn schouderblad. Opnieuw gleed Theron onder zijn eigen hoeven vandaan en smakte vlak naast het lichaam van Whisper in het bloedrode water. Haar ogen.. Ooit zo twinkelend en levend.. Staarde hem nu doods aan.. Alsof het zijn schuld was. Met een schreeuw sprong Theron overeind en deed een stap naar achter waarop de hengst die hij tot dusver altijd als zijn vader had gezien weer naar voren stapte. Het lichaam van Whipser kraakte onder zijn hoeven terwijl hij via haar zichzelf nog groter probeerde te maken. De wil om over te geven kwam op in Theron al zou het hem nooit lukken. En toen.. Toen deed hij het enigste wat hem nodig leek.. Het enigste wat hem verstandig leek.. Hij rende.. Liet Whisper in de steek. Liet Hunter in de steek.. Liet alle merries van zijn kudde in de steek onder het bewind van zijn vader.. Hij rende.. Om nooit meer terug te keren.."

Maar nu had Theron een nieuw leven gevonden. Ook al was Hunter terug gekeerd in dat leven. Hij hielt van hem maar Theron kon niet meer leven met de hengst. Al maakte het hem niet uit dat de hengst nu in BMH woonde. Nee, hij had nu zijn nieuwe hart. Zijn Kayleigh. En samen met haar had hij twee schitterende dochters gekregen. Aleydis en Alezna. Die drie waren nu zijn gehele hart. Toch wist hij dat er iets mis was. Een andere schaduw uit zijn verleden die hier was. Zou het zo kunnen zijn geweest dat Whisper toch niet gestorven was. Kan het zijn dat ze nog leefde en hun zoon of dochter ter wereld had gebracht? Was dat het gevoel dat hij nu bezat of was het slechts een leugen waar hij zelf te veel in geloofde.

De stem van de merrie bracht hem terug bij het heden en Theron glimlachte even. "Een vriend zeg je?" Klonk zijn stem zacht terwijl hij begon te lachen. "Ik zou maar wat graag vrienden willen zijn met zo'n schoonheid als jij Morrow." Hij glimlachte nogmaals zacht en hielt even zijn hoofd schuin terwijl hij haar aankeek. "Ik heb begrepen van sommige dat jij niet zo lekker op je plaats bent hier. Of heb ik dat mis?" Zijn altijd oprechte bruine oog keek in die van Morrow. Met een vriendelijk glimlachje op haar lippen wachtte ze rustig op haar stem..

fahlaemee.deviantart.com
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
Making hard work easy || MORROW Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Making hard work easy || MORROW Making hard work easy || MORROW Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

Making hard work easy || MORROW

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» Morrow
» Seasons lit with gold, legends yet unfold
» However butterflies fly so perfectly, they're still easy to catch.
» It keeps making me weak. [Ali]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: Making hard work easy || MORROW A2tpGgU :: » Archive :: Orlais-
» CHATBOX