IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Bo

Bo

Profile
Number of posts : 2551
Status : Active
Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Emptyvr 15 maa 2013 - 20:11


M a d a l y n

~
Let's make the most of the day like we're gonna die young



Madalyn laat haar blik afglijden naar de betoverende horizon, deze merrie was nog jong, maar vele zouden zeggen volwassen. Haar moeder zal zelfs zeggen dat ze verstandig en wijs was geworden maar dat was iets waar Madalyn het niet zo op had, haar verplichtingen hebben. Verantwoordelijkheid laten zien, ze had het wel, en zeker als ze haar best deed zou dat er wel uit komen, maar ze liet het liever achter wegen. Alleen als het echt zou moeten, het liefst was ze nergens aan gebonden. Ze keek haar ogen uit als ze over het zachte, met water gevulde strand af draafde, met grote sierlijke passen liet ze de branding om de golf zachtjes tegen haar hoeven aan stromen. Voorzichtig zet ze haar achterhand stukje bij beetje meer onder haar massa waarna ze de kans krijgt om haar voorbenen ver voor zich uit te laten streken. Haar hoeven vliegen een voor heen naar voren en plenzen daarna weer in de net aankomende golf. Ze had geen enkel moment van haar leven echt geleefd. Was altijd braaf bij haar kudde geweest en had er altijd middenin gestaan, niks gezien. Alleen de grond en haar onwijs lieve moeder. Haar moeder was geweldig en heeft haar alles geleerd, de gruwelen van de schimmen die zich op de kudde storten met de blauwe maan, maar vooral op de paarden die zich erbuiten als makkelijk hapje vormde. Maar nu het geen tijd was voor de blauwe maan zou ze er best op uit mogen. En wat had ze veel gezien, in 2 weken dat ze er op uit was geweest had ze al bijna alle stranden uitgezocht. Wat handige nood-grotten maar de stelsels die zich schuil hielden had ze amper durven ontdekken, alleen zou ze makkelijk verdwalen en ze had nog veel te weinig ontdekt van deze wonderschone wereld.

Een zoetige geur die haar bekend voor kwam trok voorbij aan haar neus, hengstig, dekbaar. Veel boeide het haar niet, voorzichtiger werd ze niet, nee ze hield wel van het roekeloze wat haar gedachten vasthielden. Maar dicht in de buurt van de bossen was ze niet geweest, in de lichte, sprankelende altijd, maar waar het donkerder werd leek haar lijf zich automatisch weer omkeren en terug in het licht vloeien. Haar lijf was gemaakt voor het licht, haar kronkelende lijnen vanaf haar borst gaven aan dat ze sierlijk was, hoe wist ze niet. Maar ze hield niet van duister, licht was haar vriend, van zon werd ze vrolijk, opgewekt. Zo huppelde ze verder, ver weg van de kudde die angstvallig aan het grazen was, ze wilde niet in angst leven. Ze wist dat schimmen alleen in duisternis zo moordend waren. In licht verlooren ze hun krachten, hun snelheid, hun akelig lange tanden. Ze was daarom ook blij dat ze niet in het Minanter was geboren, maar in het Orlais. Maar de afgelopen tijd had ze ook het Minanter verkent, alleen de bergen niet, dat zou haar teveel moeite kosten en het had geen enkel nut.

Haar netvliezen scannen de omgeving af, gezelschap was aanlokkend, ze kon niet stilstaan, niet stil zijn. Ze hield er van als de vogels haar toe leken te fluiten en de vlinders de lekkerste bloemen vonden. Evenals de bijtjes en de hommeltjes die vrolijk rond zoemden. Ja, zomer, het seizoen waar ze zich thuis voelde, ze wou dat het voor altijd zomer bleef, licht in overvloed. De zon schijnt fel in haar donkerbruine ogen die opflikkerden, de temperatuur in deze zomer had een lekker temperatuurtje bereikt, zeker om heel even af te koelen. Rustig laat ze haar lichaam terug naar een stap vloeien om het zeewater wat beter te bekijken, dat had haar moeder haar geleerd zo kon ze gaten in de bodem ontdekken als die er waren en een gebroken been voorkomen. Rustig gaat ze dieper en dieper in het heerlijk verkoelende water, als ze stil staat om zich schrap te zetten tegen de sterke stroming die haar tot over haar borst confronteert. Een schok laat haar opschrikken en met een flits in galop uit het water te schieten. Snel kan ze als een volle arabier, het water spettert haar hele vacht nat waar ze een groot plezier aan beleefd. Als ze eenmaal van de lichte schrik is bekomen kijkt ze opzij en vervloekt een kwal die zijn tentakels tegen haar achterhand heeft laten komen, een paar rode bultjes waren al gevormd. Haar neus was al op zoek naar een kruiden die vlak bij het water groeit, snel heeft ze die gevonden waarna ze de uitslag zorgvuldig verzorgd, ook iets wat haar moeder haar heeft geleerd. Niet heel lang staat ze stil, heel snel schiet ze weer naar het aantrekkelijke water maar laat het water dit keer maar tot haar knieën komen. Met haar voorbenen maait ze in het al bewegelijke water en koelt zo haar hoofd af. Haar hoofd schiet fier omhoog als ze een geluid hoort wat ze maar al te goed herkent. Een paard was ten tonele verschenen.

Zo getypt dat iedereen kan reageren xD
Terug naar boven Ga naar beneden
Dimphyl

Dimphyl

Profile
Number of posts : 1965
Status : Active
Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Emptyzo 17 maa 2013 - 21:26

Donkere manen omfraimden een lichaam met witte vlekken, een blauw oog dat helder de wereld in keek, vergezeld door een donker oog. De bèta leider van de 4e rang, Roque, liet zijn spieren rollen terwijl hij moeizaam door de modderige bovenlaag van de aarde draafde, zijn benen hoog optillend. Het was heerlijk om jezelf zo af te matten, tijd te gunnen om na te denken en de wereld buiten te sluiten.

er was de laatste tijd veel gebeurd. Hij had, na 5 jaar, zijn moeder weer terug gezien, en ze had het hem duidelijk gemaakt dat ze spijt had van haar daden. Toch zou hij haar nooit kunnen vergeven. Ze had hem zoveel afgenomen. Een normale moeder-zoon relatie, een normale jeugd.. hij had niks van dat gekend. De enige die er ooit was geweest voor hem, zijn vader, de emperor, was verdwenen. Zo maar uit het niets was hij de enige familie waar hij een band mee had kwijt geraakt. Het deed hem pijn, maar gaf hem eens te meer de kracht om op zichzelf te vertrouwen en door te zetten.

En dan, als laatste.. zijn hart. Het deed nog steeds pijn. Het was al maanden geleden dat hij Luna had ontmoet, de merrie die zijn leven had veranderd. Eerder was hij niks anders dan een flirter, met hier en daar een merrie, een veulen van hem liep er ook rond ergens. Maar deze merrie had hem veranderd. Had zijn knieën week gemaakt, zijn hart laten springen en vlinders in zijn buik doen zweven. Op het moment dat hij het zelf besefte dat dit misschien wel eens liefde kon zijn, had hij een grote fout gemaakt waardoor ze met ruzie waren opgesplitst. en toen hij eindelijk sorry durfde te zeggen, en zijn gevoelens durfde te tonen, was hij te laat geweest. een andere hengst had zijn plaats al ingenomen in haar hart.

al deze zaken passeerden zijn gedachten terwijl zijn achterbenen ploeterden om zijn gespierde lichaam in beweging te houden. Zijn oren draaiden, zoals altijd, overuren, altijd opzoek naar gevaar, altijd opzoek naar dingen die niet klopten. Hij was een oplettende leider, en zou alles doen voor de kleine kudde die in ‘zijn’ gebied leefde.

Zelfs nu hij niet in Ferelden, maar in Orlais was, deed hij datzelfde. er woonden niet veel paarden in Ferelden, en Serano, de alpha van de kudde, was er altijd nog om de paarden eventueel te beschermen tegen wat dan ook. Dat was de reden dat Roque geen moeite had om zijn kudde te verlaten, niet tijdens de normale manen iniedergeval, en dat hij nu rondstruinde door Orlais. De paarden die slim, en goed genoeg waren om de 4e rang te bereiken, zouden vast wel een béetje voor zichzelf kunnen zorgen. En daarbij, het was algemeen bekend dat de schimmen zich meer in de lagere rangen ophielden, bij de paarden die makkelijker te pakken waren.

Hij hield halt toen hij de rand van het bos bereikte, dat glooiend overliep in een veld, wat weer overliep in de prachtige stranden die Orlais zijn lieveligs gebied maakten. Zijn achterhand spande zich aan en hij gallopeerde het strand op, zand wegstuivend onder zijn hoeven. Hij stak zijn neus de lucht in en snoof diep de zilte lucht zijn longen in, terwijl zijn ogen genietend dichtschoven.
Met de lucht die zijn longen binnenstroomde volgde ook de herkenning van de geur van een paard. De kudde stond een einde verderop, en dus moest het een ander paard zijn op het strand. Meteen schoten zijn ogen open en keek hij in het rond. Als het een van de leiders was, zouden ze niet blij zijn hem te zien. Welke leider haalde het in zijn hoofd om zijn kudde te verlaten, vlak voor de blauwe maan? Natuurlijk was dat alleen die jonge, onbezonnen Roque. Hij kon de verhalen al wel bedenken die rond zouden gaan. Nou en. Yolo.

Hij had ongemerkt haltgehouden, langzaam zette de hengst zijn lichaam weer in beweging, en even ging er een schok door zijn lichaam toen hij het donkere lichaam zag van de merrie die hij had geroken. Ondanks het feit dat er geen enkele overeenkomst was, had hij de onbekende merrie even aangezien voor Luna.

Hij hield opnieuw halt, aarzelend in het volle zonlicht dat de donkere plekken op zijn lichaam leek te laten koken. In stilte observeerde hij de merrie. Haar sierlijke bewegingen, terwijl ze het water in ging, en op leek te gaan in haar eigen wereld, lieten onbedoeld een glimlach over zijn lippen glijden.

plotseling schrok ze ergens van, en in volle vaart stormde ze het water uit, om vervolgens weer terug te gaan het water in, maar dit keer niet dieper dan haar knieën. Het water dat over haar lichaam drupte van haar duik eerder, liet haar lichaam glinsteren in de zon.
Nu hij Luna naar de achterkant van zijn gedachten had geduwd was het voor hem niks raars om gelijk terug te vallen in zijn flirterige manier van doen, de player die hij altijd was geweest. Zijn ogen gleden eens goedkeurend over de merrie, die hem blijkbaar nog altijd niet had opgemerkt.

Langzaam zette hij zijn lichaam in beweging, en aan de rand van de kabbelende zee bleef hij staan, terwijl zijn ogen zich op de hare richtte, de een donker als de nacht, de ander felblauw en twinkelend in het licht van de zon. ’Hallo, vreemdeling’ het was bijna zonde om de merrie te storen terwijl ze zo in haar eigen wereldje zat, maar de aantrekkingskracht die ze op hem uitoefende, niet alleen door haar uiterlijk, maar ook door de zoete geur van de vruchtbaarheid die om haar heen hing, kon hij niet weerstaan.

Terug naar boven Ga naar beneden
Bo

Bo

Profile
Number of posts : 2551
Status : Active
Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Emptyzo 24 maa 2013 - 15:02


M a d a l y n

~
Let's make the most of the day like we're gonna die young



Madalyn was alweer het water in gestapt. "Stomme kwal." fluisterde ze geïrriteerd. Maar het hield haar niet tegen, heel snel zag ze haar hoef voor zich uit maaien, met plezier keek ze toe hoe het water voor haar hoeven week en het zijn onbezorgdheid toonde. De warme temperatuur was iets waar Madalyn van hield en het maakte haar alleen maar vrolijker. De zon was haar vriendin, de warmte was haar bondgenoot, kon ook niet anders, ze was een arabieren merrie en gemaakt voor woestijnen. In de winter was het moeilijk voor haar om te over leven. Vooral als het diep vroor, wat het afgelopen winter deed, ze was er graatmager uitgekomen omdat de kudde al haar voedsel jatte. Een reden waarom ze eruit was gestapt. Braafjes had ze voldoende gegeten, op toezicht van haar vader. Astracan was een goede vader, maar misschien waren ze te goed geweest, het had haar roekeloze gedrag veroorzaakt. Het was blauwe maan, en ze zou weg moeten rennen, maar daar was nog alle tijd voor. Nu in de vroege middag rond 1u, dat zag ze aan de zon, was er nog tijd genoeg om te vluchten als het echt avond werd.

De gestalte van het paard liet haar abrubt stoppen met haar bezigheden. De rustige waterrand lokte haar aan zich daar naartoe te verplaatsen en dat was ook het eerstvolgende wat ze deed. Ze bekeek de hengst voor zich niet kritisch, maar ze wilde gewoon weten wat er voor haar stond. Het was een zwart-bonte hengst, met twee-kleurige ogen, bijzonder was dat. Zwart en felblauw. ’Hallo, vreemdeling’ Klonk er vriendelijk van de stem. Er vormde zich een glimlach op haar lippen. Abrupt stond ze stil waarbij ze alleen maar vrolijkheid en sierlijkheid uit straalde "Hallo!" Bracht ze vrolijk naar de hengst toe. "Noem mij maar Madalyn." Zei ze daarna iets zachter. Haar stem klonk vrolijk maar zoetjes terwijl ze haar manen even schudde om het restante water eruit te jagen. Rookpluimpjes in de vorm van damp liet haar vacht los om in de lucht te verdwijnen.

"Wat doe jij hier nou?" Kwam er nieuwsgierig van haar lippen af. De merrie strekte haar hals waardoor die nog langer leek en in dezelfde horizontale lijn stond haar hoofd fier naar de hengst toe. Van het ene op het andere moment draaft de merrie aan in haar sierlijkste draf en merkt dat de hengst nog stil staat. "Kom je nog?" Vroeg ze daarna als grapje terwijl ze een rondje maken. "Ik kan niet zo goed stilstaan." Voegde ze daaraan toe. En dat was waar, ze kon nooit langer als 5 minuten stil staan, behalve als het avond was, maar meestal legde ze zichzelf neer. Nee, deze 4 benen waren niet om stil te staan. Haar hele lijf was gebouwd om zich snel te bewegen, niet om stil te staan.


Terug naar boven Ga naar beneden
Dimphyl

Dimphyl

Profile
Number of posts : 1965
Status : Active
Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Emptyma 25 maa 2013 - 20:36


ROQUE
Try not to become a man of success,
but rather try to become a man of value.


Zijn ogen bleven de jonge merrie ongestoord volgen, terwijl de zon op zijn donkere vacht brandde. Hij hield van dit weer, maar soms vervloekte hij de donkere vlekken die hij van zijn zwarte vader had geërfd. Naast de zon kon hij net zo goed genieten van een helse regenbui, waarbij al zijn zorgen wegspoelden en het land daarna als herboren terug kwam, overal opnieuw gras groeiend. Het enige weer dat hij echt haatte was de kou. Sneeuw was super, het gaf een nieuwe mogelijkheid om te trainen, maar de kou zelf zorgde voor meer zorgen dan goed was. merries met veulens aan de voet die te weinig voedsel binnen kregen, hengsten die spieren verloren door te weinig eten, zelfs de leiders werden er shagerijnig en minder gespierd van.

vanaf de waterrand keek hij hoe de merrie naar hem toe kwam, en naar hem glimlachte. Zijn ogen bleven gebiologeerd op haar bruine, bijna grijze vacht hangen, waar de rookpluimpjes zelfs in de hitte vanaf kwamen, het water verdampend onder de zon. Door de spelingen van het zonlicht, vermengd met de lichtblauwe schijn van de volle maan, leek het alsof er regenbogen over haar vacht schenen.

’Roque’ reageerde hij, zijn diepe stem over de wind dragend terwijl een glimlach om zijn lippen speelde. Hij deed een pas naar haar toe terwijl hij naar zijn hoeven staarde, die nu het water in stapten. De koele golfjes speelden over zijn enkels terwijl de zandkorrels aangenaam over zijn hoeven kriebelden.

Hij lachte hardop om de merrie haar aanstekelijke vrolijkheid. ’Ik wandelde hier rustig tot ik een merrie zag die wel wat gezelschap kon gebruiken.’ zijn charmante glimlach, die gepaard ging met de twinkeling in zijn ogen, zijn gespierde lichaam en zijn jeugdige voorkomen maakten hem een begeerde hengst, een begeerde vrijgezel. Hij wist dat hij knap was, althans, dat veel merries hem knap vonden, en hij wist er goed gebruik van te maken.

Zijn spieren spanden zich terwijl hij toe keek hoe de merrie een rondje draafde. Hi jwerd een beetje zenuwachtig van haar drukke gedrag, alhoewel hij het aan de andere kant aandoenlijk vond, schattig. ’Ik zie het!’ grinnikte hij terwijl ze vertelde dat ze niet zo goed kon stilstaan. Loom zette zijn spieren zich in werking, zijn lichaam in een rustige draf, zijn grote passen waren genoeg om de merrie bij te houden. Het mulle zand verschoof zich onder zijn lichaam terwijl zijn hoeven knarsten bij elke pas. ’Nou komop dan, waar gaan we heen?’ riep hij over zijn schouder terwijl hij met zijn staart zwiepte.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» The flames are reaching my body
» When you're body try to understand ... [Rixan]
» Sun and summer {Open}
» Summer fire
» Toran

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: Summer is getting in your body ~ Toran - Roque - Trevor A2tpGgU :: » Archive :: Orlais-
» CHATBOX