IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Deel

What's dead should stay dead {LEVENTIAN}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
AuteurBericht
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Vide

Contact
BerichtOnderwerp: What's dead should stay dead {LEVENTIAN} What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Emptyzo 6 okt 2013 - 20:42

What's dead should stay dead {LEVENTIAN} 66660566
delaney

Distance means so little


when someone means so much





Dromen waren niet echt. En in Delaney's keiharde waarheid wist ze dat maar goed. Al wat ze ooit had gedroomd of ooit had gehoopt was niets meer dan een valse belofte. Het was gewoon een vals spel wat Lady Luck met haar speelde om haar elke keer weer in de grond te drukken. Elke keer haar weer achterbakser te maken. Elke keer weer een slag pijn. Elke keer weer haar hard die iets kouder naar deze wereld werd. Zou iemand haar hieruit kunnen redden? Zou iemand haar ogen kunnen openen en door haar masker kunnen kijken? E'vesdar. Ja, hij kon haar masker van haar af halen. Maar hij was nog wel de enigste. En hij had haar achtergelaten, ze was te zwak geweest hem te volgen en ze haatte zichzelf er nogsteeds voor.

Ze herrinerde zich haar moeder nog. Haar moeder had een schitterende Pinto vacht gehad. Het was een van de weinige dingen die Del nog van haar moeder wist. Haar hemelsblauwe ogen. Die ondanks alles waar ze zich doorheen had geworsteld. Pas veel later kwam Delaney er achter dat waar haar moeder doorheen ging haar toekomst ook was. En toch was het anders gelopen bij Del dan ze had verwacht. Toen ze oud genoeg was. Begon haar nachtmerrie. Gepijnigd en gemarteld boog Delaney onder de overmacht van die mensen. Liet die hengsten haar nemen en baarde ze pijnlijk een veulen om die weer veelste vroeg van haar af te laten nemen. Zo vaak lukte het niet eens. En het ergste was nog wel dat die smerige mensen haar gewoon bij een kleine kudde hengsten zette. Die gewoon op haar kikte.

En toen kwam hij.. Hij bevrijdde haar. Deed alsof hij van haar hielt. Maar toen.. Delaney herrinerde zich die zwarte hengst. In die tijd had ze pas 2 veulens geworpen in haar gevangenschap. De rest van de keren was nutteloos geweest. Toen ze nieteens hengstig was. Het was smerig.. Gewoonweg smerig. Maar ze was vrij. Ze liet in die tijd ook de hengst achter. Kwam in een nieuw gebied. Waar ze een hengst vond die opnieuw van haar leek te houden. Toch hielt ze niet van hem. Ze kon het zichzelf niet veroorloven. Maar ze had wat gezelschap nodig. En toen ze drachtig van hem bleek te zijn had ze bijna de wil gehad weg te lopen zodra het veulen gebaard was. Er was slechts een ding dat haar had tegengehouden. Het kleine hengstje zijn vachtkleur. Haar moeders vachtpatroon. Serano.. Hij was het eerste veulen van die drie waar ze echt van hielt. Waar ze haar leven voor wou geven. En wat ze nog had gedaan ook als ze het had kunnen doen. Als ze haar leven had kunnen opgeven om het zijne te redden. Maar toen was ze? Zeven of acht jarig.. Hij was drie jaar. Delaney dacht dat ze het nog wel eens vol kon houden zo te blijven leven. Met haar toenmalige partner. Serano gelukkig zien. Tot het noodlot toegreep. Ze herinnerde zich die dag nog vaagjes. Ze wou die dag uit haar geheugen bannen maar toch bleef het beeld terugkomen. De stem die zijn naam riep. Haar schreeuw van pijn en puur verdriet. Zodra haar zoon van haar was weggehaald was Delaney met de noorderzon verdwenen. Niet meer omkijkend. Haar moeder was van haar afgenomen. Haar eerste echte liefde, en toen ook nog haar zoon..

De volgende twee en een half jaar waren slechts een hel voor haar. Ze had elk deel van liefde in haar leven verbannen en was van de ene hengst naar de andere gegaan. Slechts een keer had ze in die tijd nog een veulen gekregen. Waardoor ze in totaal zes veulens had. De eerste twee gedwongen.. De derde was een ongeluk maar een verandering in haar leven. De vierde uit liefde, de vijfde slechts een ongeluk gelijk verbannen uit haar herinnering en vergeten voor de rest van haar leven. En de zesde.. Nyxe haar kleine lieveling, ze was verkracht door dat monster en dat was ook de rede waarom ze nu hier liep. Herboren en opnieuw begonnen met kracht door haar aderen stromend. Ze had haar ziel ingewisseld en haar leven gegeven. Ze liep hier als de merrie wie ze hoorde te zijn. Een krijger.. The nameless Warrior

Terug naar boven Ga naar beneden
Jennifer
Administrator
Jennifer

Profile
Number of posts : 4988
Status : Active
What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: What's dead should stay dead {LEVENTIAN} What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Emptyma 7 okt 2013 - 20:35



L E V E N T I A N
"Every saint has a past and every sinner has a future."


Hier stond hij dan … drie jaar oud aan het begin van zijn leven. Sinds zijn geboorte af had Leventian een afgezonderd leven geleid onder de beschermende vleugels van zijn ouders. Hij had geluisterd naar zijn vader, geleerd hoe je moest overleven en moest vechten voor je ziel. Hij had geluisterd naar zijn moeder, geleerd hoe je moest liefhebben en zorgen voor anderen. Maar geen van beide durfden hun zoon voor het heersende gevaar van BMH te plaatsten. Serano was bang geweest dat zijn zoon hetzelfde zware pad zou bewandelen en Serah was bang dat ze haar zoon kon verliezen onder de kracht van de schimmen. Leventian had zich daarom tot het enige andere lid in de kudde gedraaid die hem kon helpen … Axis. De hengst die alles had overwonnen, die iedere struikelblok had genomen en had bevochten. Axis was de hengst naast zijn vader waar hij het meest naar opkeek. Axis leerde hem in de drie jaar alles over de schimmen, leerde hem hun zwaktes en hun technieken zonder dat zijn ouders ervan wisten. En op zijn drie was hij capabel om de wereld te gaan zien achter de grenzen van Ferelden. Met de wijsheid van zijn vader, de liefde van zijn moeder en de kracht van Axis keek hij voor de eerste toe wat blauwe maan deed met Minanter. En op die bewuste dag besloot hij niet in de hoeven te treden van zijn vader als leider maar in de hoeven te treden van zijn ziel en besloot hij hulp te bieden aan de kuddes ver buiten zijn kudde. Hij wou een beschermer en vechter worden. En met die keuze kwam Siri in zijn leven, de gigantische zeearend beloofde haar trouw en loyaliteit en samen waren ze klaar voor het werk dat hen kon staan te wachten.

‘Ik snap je keuze zoon.’, Leventian keek opzij naar zijn vader, de gevlekte gigantische hengst die op de kleine helling stond onder een oude beuk. Dat Leventian hem net had gezegd dat hij geen leider wou worden had hem lange voorbereidingstijd gekost. ‘Ik kan meer betekenen voor de paarden als ik onder hen leef en niet vast in mijn gebied. Ik geef niet graag bevelen.’, gaf Leventian schaapachtig toe. ‘Je strijd voor hogere doelen. Axis heeft je veel geleerd met hem en Siri naast je zijde kom je er wel.’, Leventian knikte bij de woorden van zijn vader keek omhoog naar de zeearend op de grote tak boven Serano. ‘Je lijkt op mijn moeder.’, merkte Serano dromerig op. ‘Delaney, waarom?’, Serano knikte uiterst langzaam. Leventian kon zich zijn grootmoeder levendig herinneren. Ze leefde in rang drie, heel vaak kwamen ze elkaar niet tegen aangezien Leventian volop bezig was met zichzelf voor te bereiden. Maar wat hij herinnerde was goed, Delaney was alles wat een moeder maar kon zijn. Hij kon zich dan ook niet voorstellen waarop hij op haar leek. ‘Ze is een vechter. Ze wil ook het goede in de wereld, ze wil bescherming bieden, hulp bieden en goed zijn.’, Serano zweeg en glimlachte weemoedig. Leventian bleef zijn gevlekte vader lange tijd onderzoekend aankijken. ‘The Nameless Warrior is een geschenk geschonken door de Guardian.’, de stem van Siri was zacht maar duidelijk. ‘The Nameless Warrior?’, ‘Een geschenk van de Guardian?’, vroegen Leventian en Serano tegelijk. ‘Ik ben ook een geschenk van de Guardian. Wat ze heeft verworven weet ik niet maar ik denk dat het goed is The Nameless Warrior een bezoekje te brengen.’, bij die zangerige woorden sprong ze van de tak en strekte haar lange bruine vleugels. Ze zweefde even over het gras en begon dan te slaan met haar vleugels. ‘Ga en geef haar de groeten.’, commandeerde Serano. Leventian drukte zijn neus kort tegen die van zijn vader en ging in een vlotte galop.

Siri vloog boven hem uit terwijl hij zelf zijn lichaam in een razende galop achter haar aanzette. ‘Waarom Nameless Warrior?’, vroeg hij luidop. ‘Vraag het haar, ik ken slecht de wetenschap van wat ik hoor Leventian.’, Siri kwam lager gevlogen en greep met haar scherpe klauwen kort naar zijn manen. Leventian sprong opzij en spitste zijn oren naar het grensgebied richting Anderfels. En net als hij bedacht hoelang het zou duren voor hij haar zou vinden zag hij haar. De witte merrie met de diepe blauwe ogen. Siri kraste luid en vloog in ruime cirkels boven Delaney. Leventian hinnikte en galopeerde een ruime cirkel rond haar heen om dan tot stilstand te komen. ‘Delaney.’, zei hij opgewekt. Oma of grootmoeder noemde hij haar niet, dat werd niet altijd geapprecieerd door ouderen eens ze kleinkinderen kregen. Siri lande voorzichtig op Leventian’s rug. Haar gele ogen namen Delaney op, haar witte kop keek kort heen en weer voor ze een korte buiging maakte. ‘Aangenaam kennis maken Delaney The Nameless Warrior.’, sprak ze respectvol…

Terug naar boven Ga naar beneden
Michelle
ǤØÐ ÂßØVЄ ÂĿĿ
Michelle

Profile
Number of posts : 6870
Status : Active
What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: What's dead should stay dead {LEVENTIAN} What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Emptywo 16 okt 2013 - 19:06




x X x feel it comin' in the air x X x

Langzaam sloot ze haar ogen en glimlachte terwijl ze de zachte wind door haar manen voelde waaien. Haar lichaam tintelde van het verlangen en langzaam sloot ze haar ogen zichzelf overgevend. Ze kneep haar ogen langzaam samen terwijl haar lichaam half omlaag dook en ze voelde hoe elke spier en bot in haar lichaam veranderde ze haalde diep adem en opende haar diep blauwe ogen de grond was vele malen dichterbij en ze liep in stilte naar het meer. De schok liet haar bijna omrollen achteruit maar ze schudde de witte kop een kleine glimlach streelde haar donkeren lippen en ze snoof diep voor ze zich omdraaide en naar de hemel staarde. Alsof iemand haar riep begon ze haar poten voor te bewegen steeds harder rennend over de vlaktes genietend van de wind die haar vacht streelde.

Elke kudde meidend rende ze vol verder tot ze Ferelden herkende. Langzaam kwam ze op een rustiger tempo het gebied binnen en schudde even haar kop voor ze opnieuw zichzelf terug dwong in haar eigen lichaam. In stilte draafde ze verder tot ze opnieuw tot stilstand kwam en een kleine glimlach sierde haar warme lippen. Ze ontmoette de ogen van haar kleinzoon en stapte langzaam naar voren. "Leventian." Mompelde ze warm en duwde haar neus heel even tegen de zijne. "Ik heb je gemist." Glimlachte ze warm en knikte even naar de grote vogel die op zijn rug ging zitten.

AND THE SCREAMS FROM EVERYWHERE
can't be scared when this goes down
it's a dangerous love affair


Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: What's dead should stay dead {LEVENTIAN} What's dead should stay dead {LEVENTIAN} Empty

Terug naar boven Ga naar beneden

What's dead should stay dead {LEVENTIAN}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 1

Soortgelijke onderwerpen

-
» Whats up doc?
» General rank 4 | Leventian
» Leventian'kader-reparatie-topic
» Only the dead have seen the end of war [&FAYLICE]
» Stay under my skin

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: What's dead should stay dead {LEVENTIAN} A2tpGgU :: » Archive :: Ferelden-
» CHATBOX