It's time to move on

**Profile** Number of posts : 47 Status : Active

Ze moest weer van onderaan beginnen. Hoewel Khedija snel tevreden was, was het bijna een belediging voor haar om weer in de eerste rang te zitten. Ooit was ze hier een leider geweest, niet van de eerste rang, noch van de tweede of de derde, maar van de vierde. Haar eigen dochter had het ooit naar de vijfde rang geschopt, en daarbij had ze Khedija verbannen uit haar leven. Onzin vond ze dit. De vijfde rang behoorde dan wel enkel tot de beste paarden, maar niet tot de meest gemene paarden. Kort nadat Khedija's dochter de vijfde rang had gehaald, liet ze zich echter bevloeken door de Blauwe Maan. Nu was Khedija op zoek naar die hengst met de kleuren van een leeuw, zoals van het geroezemoes gehoord had. Die hengst die de naam Thowra droeg.

Het waaide flink op het strand waar Khedija was aangekomen. De zoute zeelucht drong de neusgaten van de ranke, bloedmooie merrie binnen. Die parelwitte, perfect gebouwde merrie met een ongekende gratie. Haar manen waren lang, haar staart was zo mogelijk nog langer, waardoor het einde van haar staart op het witte strandzand lag. De ogen van deze merrie waren helderblauw, met sporen van geel en rood in ze. Haar neusje was zachtroze, net zoals de wat kalere plekken rond haar ogen, waar zich echter merkwaardige, maar sierlijke aftekeningen bevonden. Opmerkelijk genoeg werd het witte lichaam van deze merrie onderbroken door een bruine aalstreep, die samenhing met de zebrastreepjes op de benen van deze merrie. Khedija was een pracht om te zien, een hetzelfde gold voor haar karakter. Opgedaan door vele ervaringen, bezat deze merrie een wijsheid die bij veel paarden ver te zoeken was. Deze merrie was uniek, dat was in één oogopslag al te zien, en wanneer je haar eenmaal leerde kennen zou ze een plekje in ieder's had veroveren.

In de verte verscheen een schim, die aan de beschrijvingen voldeed van de leider van rang twee. Ze hinnikte naar hem, het was een mooie, fijne hinnik. Daarna draafde de merrie aan, en met gracieuze, sierlijke passen liep Khedija op Thowra af.

Rank 1

Heer en meester van de stranden. Nog maar kort mocht hij zich leider van de tweede rang noemen. Toch voelde hij het respect en de macht al vloeien. Nooit was hij uit geweest op een rang als leider, niet bewust althans. Het was geen paard die misbruik zou maken van zijn positie. Hij was de nobele leeuw die altijd zou handelen met zijn wijsheid en zijn goede hart. Hoewel hij hield van de vlaktes en de bossen, was dit strand ook wat voor hem. De wilde stormen die hier raasden maakte een heerlijk gevoel in hem los. Thowra gooide zijn zilveren manen naar achter, met zijn voorhand los van de grond. In een toch zeker niet lompe sprong, zette de hengst zich af tegen het zand en stoof langs de kustlijn. Zijn ogen strak gericht op het pad voor hem. Toen hij vaart minderde, viel hem een gestalte op.

Thowra kwam tot stilstand en staarde vooruit. Een parelwitte merrie, met prachtige manen en staart, stond voor hem op het strand en hinnikte hem toe. Even dacht hij dat het Imagnetrix was, die dezelfde fijnheid deelde. Dit was helaas geen Image, iets dat hem een beetje deed duizelen. Was dit bedrog, gezien er nooit een merrie kon zijn die de schoonheid kon delen. Toch hield hij zich goed en stapte op een rustig tempo naar haar toe, terwijl zij ook op hem toe stapte met sierlijke passen. Dan pas vielen hem de bruine aalstreep en de lichte strepen op haar benen op. Niet Image, maar prachtig op haar eigen manier. Iets dat meteen respect bij hem opwekte. 'Hallo,' sprak hij rustig, op een vriendelijke toon, waarna hij vervolgde 'Wat is de naam van deze mooie verschijning?' Hij wilde niet overkomen als een hengst die zich te veel met dat soort zaken bezig hield, hij sprak enkel de waarheid. Een merrie die hij bijna voor Image had aangezien, was het driedubbel waard om de naam 'schoonheid' te dragen.

Leader Rank 2

**Profile** Number of posts : 47 Status : Active

Khedija kon een gevleid glimlachje niet onderdrukken bij de woorden van deze hengst. "Mijn naam is Khedija, en deze niet-al-te-slecht-uitziende meneer draagt de naam Thowra, als ik het goed heb?" antwoorde Khedija licht grappend op de vraag van de palomino hengst. Ze richtte haar opvallende, helderblauwe ogen op hem en nam de hengst snel in zich op. Toen duwde ze haar zachtroze neusje kort tegen die van de hengst aan ter begroeting, waarbij ze warme lucht uitblies. Misschien een gewaagde stap om zomaar te doen bij een leider die zichzelf boven alles en iedereen stelde, maar als Khedija deze hengst goed had ingeschat was hij niet zo'n figuur. Bovendien, een beetje spontaniteit kon geen kwaad. Zelfs de manier waarop deze parelwitte merrie zich weer een beetje terugtrok zag er elegant uit.

Khedija was veel vergeleken met Imagnetrix, maar ze waren in de verste verte hetzelfde. Als je deze twee merries in een zoek-de-verschillen plaatje zette, zouden de verschillen binnen de korste keren gevonden zijn.
De witte merrie besloot om meteen met de deur in huis te vallen. Ze trappelde eventjes op haar plaats, schudde haar hoofdje heen en weer en richtte haar helderblauwe kijkers toen weer op Thowra. "Ik ga er niet omheen draaien, zoals de meesten misschien doen. Ik kwam hier specifiek voor jou, en ik heb je gevonden," klonk haar zoete stem. Een stem die fijn was om te horen, een stem die op een prettige manier naklonk wanneer Khedija zelf al was opgehouden met praten. "Ik zou graag een rang hoger willen." vervolgde ze haar zin. Natuurlijk verwachtte ze niet dat ze meteen doorgelaten zou worden. Eerst zou ze de reactie van de hengst afwachten, kijken wat zijn manier was van testen. Zijzelf zou een rondje willen lopen, hem over haarzelf vertellen en eventueel zijn test doorstaan. Maar hij was hier nu de leider, dus hij had het voor het zeggen.

Rank 1

De hengst besefte zich dat ze inderdaad veel verschilde van Image. Dit was echter geen reden om hem niet meer aan haar te laten denken, gezien hij dat de laatste tijd almaar deed, ongeacht de merrie die hij tegen het lijf liep. Maar deze Khedija had zo haar eigen charmes, hij kon er ook niet omheen dat ze er mooi uitzag. 'Een aparte naam voor een aparte merrie. Ik draag inderdaad de naam Thowra' sprak hij vriendelijk, toch een tikkeltje serieus. Ergens voelde hij al aan waarom ze hem op had gezocht, om een rang hoger te mogen natuurlijk. Even voelde hij haar neusje als begroeting, iets dat hem een beetje verbaasde, maar niet afschrikte. Hij was niet iemand die zijn lichaam zo machtig achtte dat niemand deze zonder toestemming aan mocht raken op een manier zoals zij net had gedaan.

Zijn vermoeden werd bevestigd toen Khedija weer begon te spreken. Thowra knikte goedkeurend. Zomaar met de deur in huis vallen werkte niet altijd, maar de beleefde manier die werd gehanteerd door deze merrie beviel hem wel en het deerde hem dus niet dat zij hem meteen vertelde waarom ze was gekomen. Met een klein glimlachje keek hij haar aan, haar blauwe ogen in zich op nemend. 'Wel, wel' sprak hij. 'Je bent er waarschijnlijk al mee bekend dat er een test volgt. Voor vandaag zal deze bestaan uit een gesprek. Zou ik mogen weten wat jou naar de tweede rang drijft?' vroeg hij aan haar. Ze zou een waardig antwoord moeten geven, wellicht zou hij haar meer vragen, vragen naar de dingen die ze wilde bereiken. Hoewel hij ergens wel wist dat ze wel een goed antwoord zou weten te formuleren..

Leader Rank 2

**Profile** Number of posts : 47 Status : Active

De parelwitte merrie glimlachte naar de leeuwenhengst terwijl ze zijn woorden aandachtig in zich op nam. "Allereerst wou ik vragen of je misschien zin hebt om een eindje te wandelen, dan staan we hier niet zo doelloos stil. Daarbij zou de temperatuur op die manier ook wat verdraagbaarder worden." Sprak ze, haar stem even zuiver als altijd. Een kleine rilling van de kou verspreide zich over het lichaam van de merrie. Haar lange manen dansten in de wind. De merrie liet haar blauwe ogen over de donkerblauwe, onrustige zee glijden. Dit was een plek waar ze zich fijn voelde, waar de zilte zee meestal haar stemming weergaf. Waar de harde wind vaak met haar iele lichaampje speelde. Ze richtte haar blik weer op de stevige hengst voor haar, de leider van rang 2. Zij zou ooit boven hem gestaan hebben. Een kleine steek van jaloezie stak door het hart van de witte merrie. Ze was niet uit op macht, maar toch mistte ze de leidersfunctie, waar ze niet als een eersterangs kuddepaard beschouwd werd.

*Beetje inspiloos, volgende berichtje wordt denk ik wel weer langer als ze gaan lopen (:

Rank 1

**Profile**

» - Torak -- First time I see you.
» It's time [open]
» Something I love and hate at the same time.
» Long time no see.. || Luna
» It's time to spread those wings

It's time to move on

It's time to move on

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen