FantasyFair
Profile
Number of posts : 291
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: It will be a nightmare... za 22 sep 2012 - 17:28 | |
| T R U S T Rank 1
Rustig liep de merrie door Minanter. Ze schudde de zandkorrels van haar inmiddels weer witte vacht en stopte om een paar grassprietjes te plukken. Ze slikte het door en liep verder. Ondanks was ze hier al wel weer een tijdje, maar had nog niemand ontmoet. Alleen gezien. Ze durfde zelf ook niet goed contact te maken, bang om de grond in gestampt te worden. Één paard had haar al aan de kant van de schimmen willen krijgen, maar toen ze dat wijgerde kreeg ze een klap. Toen werd haar aandacht op iets anders gevestigd. Een klein oranje iets kwam haar kant op. Trust vertrouwde het niet, maar haar nieuwschierigheid dwong haar te blijven staan. Ze hoorde een felle hinnik verweg, en reageerde door een paar stappen weg van het oranje te doen. Maar ze vluchtte niet. Ineen laaide het op en vloog het oranje op haar af. Trust gilde en rende weg. Met haar oren in haar nek van angst rende ze weg. Wat was het, een waarom viel het haar aan?
-niet zo goed, open voor iedereen. |
|
Dimphyl
Profile
Number of posts : 1965
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: It will be a nightmare... wo 26 sep 2012 - 19:48 | |
| |
de kleine bonte merrie en haar toffee kleurige veulen renden door het bos, het schuim op haar lichaam al opdrogend. gelukkig waren ze het vuur voorgekomen en had het hen niet in kunnen halen. de vlammen hadden Dahlai te pakken gekregen, haar korte veulen staartje was aangevreten en rook naar brand en rotting. gelukkig alleen de haren, het vlees was ongedeerd. de tranen stroomden over het veulentje haar wangen terwijl haar moeder haar voort dreef tussen de bomen door, paniek in hun ogen te lezen.
Het vuur greep steeds verder om zich heen. de enige plek waar ze veilig zouden zijn was in de grot bij de waterval, éen van de plekjes die darlica had ontdekt op haar vele omzwervingen door de kuddes. ze hinnikte hoog toen ze in de verte een ander paard hoorde, misschien kon het met hen mee, of had het hulp nodig.
Toen er geen antwoord kwam duwde ze met haar neus Dahlai in de andere richting. het paard antwoordde niet, dat was een slecht teken. het kleine toffee kleurige veulentje ademde met horten en stoten, buitenadem en haar benen doodop, maar ze moesten door, nog heel even.
Plots stonden ze op de open plek, waar het vuur van alle kanten probeerde het gras te verorberen. vlak bij hen een merrie, duidelijk in paniek, rennend voor haar leven. Darlica schoot Dahlai voor bij om te verkomen dat de merrie recht het vuur zou in rennen, en schoot voor haar langs. met een halve sliding stop kwam ze tot stilstand net voor het vuur, recht tegen over de merrie. 'Komop, deze kant op!' brulde ze, terwijl haar blauwe ogen even over de jonge merrie gleden.
Haar lichaam aarzelt niet en in draf schiet ze de andere kant op, Dahlai volgt haar zonder te aarzelen terwijl ze ook even naar de merrie kijkt. de tranen stromen over het veulentje haar wangen, maar dapper volgt ze haar moeder langs de brandende bomen.
Al snel is het vuur niet meer heet genoeg, niet meer dichtbij genoeg, om echt gevaarlijk te zijn, en Darlica schiet langs een boom en komt bij het meertje uit. midden in het bos lag deze oase; een klein meertje met in het midden een grote platte rots met wat opstaande rotsen die er voor zorgden dat het een soort stenen tent was. ze was hier al zo vaak geweest. in deze tijd van het jaar, de prachtige zomers, kwamen er 's avonds allerlei beestjes om te drinken naar het meertje, maar nu met het vuur was alles verdort en levenloos. zonder te aarzelen springt ze merrie het water in. het was maar een paar meter, maar het zou het vuur op afstand houden. ze zwemt vlug en krabbelt op de oever.
Dan schudt ze zich uit, kijkt om. Dahlai peddelt moeizaam met haar lange onhandige beentjes, maar ze komt er wel. ze krabbelt om hoog, schudt zich onhandig uit en ploft dan op de grond, niet in staat nog een woord uit te brengen; alleen hijgen is mogelijk.
Darlica's ogen schieten naar de rand van het bos, waar het vuur nu de bomen verteert.
**sorry voor de flut. xD
 |
|
|
