Shylar
Shylar zuchtte terwijl ze langzaam door Minanter stapte, ze was hier al een tijdje, had de blauwe maan overleefd. Maar toch voelde ze zich nog niet thuis. De meeste gesprekken die ze had waren met hengsten.. Met een krachtige maar sierlijke passen draafde ik zacht verder.

*slecht in beginposten c:

Shylar
Ze zag een witte merrie langzaam haar kant opkomen en zag bij haar de houding die ze ook had, toen ze net nieuw was. Deze hier was hier dus ook niet zo erg lang. Shylar hoorde een zachte hinnik van haar & instinctief hinnikte ze zacht terug en keek haar vriendelijk aan. Ze had wel behoefte aan wat gezeldschap na al die tijd.

Shylar
Ze zag dat de merrie dichterkwam. 'Hallo' hoorde Shylar haar zeggen, ze bekeek de merrie helemaal met haar goudbruine ogen. 'Zehlia is de naam' ze glimlachte. 'Shylar, aangenaam. zei ze vriendelijk tegen haar, ze mocht haar wel.


*Net mega inspiratie... nu ehm... niks xD & oh dat is niet slim :+

Shylar
'Ben je hier al lang' zei Zehlia. ' Ik denk toch bijna 2 weken, jou heb ik hier nog niet gezien. ' zei ze met een glimlach die haar bruin/goude ogen lief deden oplichten. Shylar strekte haar benen uit en keek naar de lucht die er al veel beter uitzag na de afgelopen dagen. Ze heeft gehoord dat een hengst uit haar verleden vermoord is door -hewhonotmustbenamed- omdat hij probeerde om schim te worden.. Haar blik gleed weer naar Zehlia, en hoopte uit het diepst van haar hart dat haar nooit iets aangedaan zou worden.

*that'sbetter. ^^

Shylar
' Klopt, Nieuw in deze wereld' ' Dus je kunt met me zonder enig te verdwalen wat gezelligs met me ondernemen ?' ze hoorde haar licht grinniken. Ze grinnikte mee. 'Jahoor, eh, denk ik toch. zei ze speels. Natuurlijk wist ze haar weg hier al een tijdje, krijg je er van om rond te zwerven. Ze vond Zehlia fijn gezeldschap, had ze wel nodig na een lange tijd.

Shylar
Ze lachtte zacht, het bijzijn van deze merrie was nog niet mis. Hengsten konden haar even gestolen worden deze tijd.. Met haar staart hoog in de lucht ademde ze diep in en uit, ze wist haar eerste dag hier nog. Toen ineens de leader van rank 3 voor haar stond. 'Zin om naar de kudde te gaan?' zei Shylar. Ze wou niet lang alleen blijven, en kon dus beter deze merrie met haar meenemen.

Een glimlach sierd haar lippen als ze weer de stem hoord van de merrie, Ze luisterd dan even naar de wind en kijkt dan weer de merre aan en knikt instemmend. " Ja Strak plan "
Haar araalblauwe ogen dwalen een beetje af tussen de bomen door kijkend. maar al gauw richt ze het weer tot Shylar. Iets in deze merrie liet haar herrinneren. Maar wie of wat was ze zich nog niet bekend ..

ღ Zehlia
Ook Zehlia stapte voort, achter de merrie aan. Haar blauwe ogen die soms even gericht waren op de merrie, en grootendeels gericht rond de omgeving. Ze snoof af en toe flink de lucht in haar longen en liet het dan weer met een stoot uit haar neusgaten gaan, Het voelde als een soort bevrijding om hier rond te lopen.. Het klonk altijd zo erg. Maar ze had er zelf voor gekozen om weg te gaan. De hengst die haar zo graag wilde moes ze onderhand afscheid van nemen.. De Zoon van Kashmir te kon er nog wel om lachen. Maar triest dat ze hem had achter gelaten met haar dochter.Dat was beter voor haar. Ze ziet een stam voor haar liggen en springt er behendig overheen.

ღ Zehlia
Ze versnellt har passen even om langs die sierlijke merrie te kunnen lopen. Zehlia was zn half bredje . Ze was deels arabier . Maar ze had echt het lichaam van haar moeder georven. Waar ze lichtelijk trots op was. Ze voelde hoe de bosomgeving wat rotsiger werd. en soms kon ze enkele paarden horen hinniken. Zacht in de verte hoorde ze een ook een hinnik. Nieuwschierig na de hoeveelheid wat zich vererop bevond .

ღ Zehlia
Ze volgt de merrie te voet en luisterd goed. Haar oren draaide mee met elk geluidje dat haar oren binnen schoot, Wanneer Shylar een hinnik slaat kijkt ze even op en glimlach om de reacties die ze toch kreeg. Van de verte af zag je al dat er verschillende paarden rond liepen, Van slank naar breed. van paarden met goede littekens tot prachtige volmaakte paarden. Ze kon zichzelf hier nog wil zien blijven.

ღ Zehlia
Ze luisterd naar de stem van de merrie. Ze kon ee zachte glimlach rond haar lipen toveren, " hmm . Niet ver hier vandaan. "zegt ze dan "Heb ook niet eght een verhaal over waarom ik hier ben gekomen"ze grijnst lief

ღ Zehlia
Een stilte was gevallen en ook haar ogen staarde naar de avondzon. "Ik heb echt geen bezonder levendje gehad. Maar hoe zit dat bij jou? "Vraagt ze dan wat nieuwschierig.

ღ Zehlia
Zehlia kijkt Shylar aan met wat grootere ogen na het horen van haar worden. "Een lang verhaal kort gemaakt. "Ze kon een voorzichtige glimlach toveren.... "je kan er over praten als je wilt. Ik zwijg als een graf" zegt ze met een wat heldere glimlach. soms was het fijn om je ei kwijt te kunnen . dat wist zei ook heel goed,, Ze kon er wel nu om lachen maar toen ... go haar puber liefde ....