[table align=center cellpadding=0 cellspacing=0 background=http://img834.imageshack.us/img834/2708/pownybg.png width=100 height=527][tr][td][img]http://img256.imageshack.us/img256/3879/powny.png[/img][/td][td valign=top]<div style='padding-right: 5px; margin-top: 20px; margin-right: 20px; margin-left: 20px; margin-bottom: 20px; width: 250px; height: 480px; overflow: auto; text-align: justify;'>[font=Times New Roman][center][size=25][color=#484346]ROQUE[/color][/size]
[size=9][color=#484346]Pain inside is rising, I am the fallen one
I'll turn off the light, and murder the dawn[/color][/size][/center][color=#484346][size=11]
Gestolen van Ellen <3Waarom deed hij dit zichzelf toch aan? Hij snapte niet wat hem er toe keerde om opnieuw aan het rand van het woud te staan en te snakken naar herkenning, een geur, de warmte van haar vacht. Hij hunkerde naar haar zoals hij altijd had gehunkerd naar liefde. Een intens verlangen was bij hem losgemaakt om haar te zien, haar te voelen, haar te horen en aanschouwen. Ze was het mooiste wezen dat hij ooit had gezien en nog altijd voelde hij zich niet goed genoeg voor haar. Een zucht ontglipt hem, en zijn gespannen lichaam stapt onrustig voor de bomen langs. Zijn gouden oog glijd over de schaduwen, de speling van het licht. Alsof het woud hem wilde uit lokken, uit lachte omdat hij niet durfde. Het was een angst die diep gegrond was, hij was zo bang voor het woud dat hij zwarte vlekken in zijn ogen kreeg als hij niet op paste. Hij kreeg een knoop in zijn maag en kon zijn gedachtes niet goed in de hand houden. Vele nachtmerrie's zouden op komen, en de meest nare beelden zouden hem tarten. Dat was altijd gebeurt, en ook nu is hij weer bang voor de ervaring. Maar niets trok harder aan hem dan de zwarte merrie, die o zo mooie merrie die hij lang niet waard was. [/size][/color][/font]</div>[/td][/tr][/table]