Daar lag ze dan onder de sterrenhemel,enkel de sterren helderde de gritzwarte lucht op en de maan die erbij een handje hielp. De dagen hadden het met zich meegenomen, De ronde volle buik van haar waar een nieuw leven in zat. Een nieuw leven die op zijn eigen manier de wereld in de korste tijden zou zien en beleven. Ze dacht terug aan haar zoon en dochter, Beide waren ze er altijd voor haar geweest. evenals zei voor hun. En nu .. Nu kon ze het weer overdoen. Ze zou het met liefde doen ookal zou ze het alleen voor elkaar moeten krijgen. Ze voeld hoe de druk op haar buik steviger word, weeen die bepaalde dat het tijd was voor het veulen. Tijd om het nieuwe leven te wereld te brengen. Ze had zich afgezonderd van de andere paarden, Ze drukte stevig en al gauw kon je de vruchtblaas zien. Eenmaal uit haar lichaam scheeurde ze de plasenta open. Nu kon ze haar veulen welkom heten. het was er. en het leefde zo te zien aan zijn snakkende ademhaling. Rustig draaide ze zich en begon hem droog te likken. Het was haar niet belangrijk hengst of merrie, zolang het maar gezond was. Ze drukt haar warme lichaam om het veulen , " welkom lieve Amosis " welkom op deze wereld vol liefde en vreedheid .. maar dat zou ze natuurlijk niet kunnen zeggen tegen een weerloze veulen, nee . Ze zou hem opvoeden met liefde , opvoeden zoals ze zelf ook altijd opgevoed wilde worden ..

De aanblik van het jonge hengstje liet zehlia een raar gevoel laten opkomen.. Ze kon het eerst even geen plaats geven.. Zacht grinnikte ze om de veulen. hoe hij probeerde te hinniken en voor de verrassing stond dat het nog niet helemaal werkte. Wanneer hij schrok van haar uitdrukking ? moes ze kort lachen. zijn benen die in de lucht gingen en daarna op de grond plofte liet haar lachen. Ze tikte hem kort aan met haar neus en keek toen even om zich heen of er geen gevaar op de loer stond. Ze gaat zelf staan na een korte tijd en kijkt Amosis aan. Likt hem nog een paar keer over zijn lichaam en geeft hem dan een korte duw , als teken dat hij moet opstaan. "Kom Amosis, zet de beentjes onder je lichaam "Natuurlijk besefte ze zelf dat hij alle woorden nog niet zo begrijpen. Maar om geen woord over haar lippen te krijgen was ook niks ..

Een warme glimlach sierde haar lippen. zijn poging tot opstaan die hij meerdere malen moes uitvoeren omdat hij zijn ranke beentjes nog niet onder controle had. Wat normaal was, ze had nog geen ene veulen gezien die ineens opstond en erbij wegliep. Dat was gewoon niet realistisch , een wonder veulen ,Die bestonden er niet. Ze laat haar hals even zakken om met haar ogen tot zijn hoogte te komen. ze gaf hem nogmaals een lik over zijn hoofdje en blijft dan staan. "Kom je ?"vroeg ze dan zacht terwijl ze drie kleine stappen van hem afzet. afwachten hoe zijn eerste stappen zouden verlopen ...